Akşam ezanı okunduktan 5-10 dakika sonrası gezmeye çıktım. Her yerin ışıkları yanmıştı. Kahvede yaşlı amcalar muhabbet ediyordu. Bakkalın önünde küçük bir beyaz köpecik vardı. Kafasını koymuş uyuyordu.
Bir yerlerden kavrulmuş fındık kokusu geliyordu. Fındık dükkanı
vardı çünkü. Nasıl da unutmuştum.
Yürürken, yürümenin yaratıcılığa olan etkisi üzerine
düşündüm. Birkaç yazar galiba yürürken fikirler buluyorlardı. Ama benim
yürüyüşüm o kadar da uzun süreli değildi. Benim için 10-15 dakikalık bir hava
alma yeterli olacaktı.
Eve geldiğimde bizimkiler Show TV’de Kemal Sunal’ın Yedi
Bela Hüsnü filmini izliyorlardı. Star’da, Ömer dizisinin özeti bitinceye kadar
açmışlardı. Bir pazartesi gecesi daha böyle geçecekti işte. Neyse biraz da
Twitter’a bakayım.
Bak şu yazdıkların bile görsel betimlemeler açısından çok iyi. Bence sen 20 dakikalık yürüyüşleri her akşam yap, yanında bir küçük not defteri kalemle :)
YanıtlaSilTeşekkürler Momentos :)
Silsait faik gün boyunca yürüyormuş, sonra yazıyormuş :)
YanıtlaSilOnun gibi yazabilsek keşke Deep :)
SilEn iyisi flanörlük :))
YanıtlaSilHarikaymış. Tuttum bunu :)
SilAyy o akşam bizde Yedi Bel Hüsnü'yü izledik yahu. :D
YanıtlaSilKemal Sunal her zaman izletiyor kendini yahu :)
Sil