Künefe, bundan birkaç yıl önce yediğim bir
tatlıydı. Ama hoşuma gitmemişti. Ve aramızdaki mevzuu da orada başlamış ve
bitmişti. Ta ki geçen aya kadar. İşyerinden Mehmet Abi, ben ve Ogün çıktık
akşama doğru. Ogün tutturdu sizi künefe yedirmeye götüreceğim diye. Ulan ben
künefe sevmem falan dediysem de adamlara anlatamadım. Soluğu künefeci de aldık.
Künefeden başka bir şey yok aga. Teması künefe üzerine kurulu. Bizimkiler aldılar
menüleri. Yok şunu alalım yok bunu alalım muhabbeti yapıyorlar.
![]() |
Künefe fotoğrafı bulamadım millet bununla idare edin |
Bende bir köşede
resim amaçlı bakıyorum menüye. Neyse söylediler künefeleri geldi. Bense dondurma
söyledim. Çünkü benim aram yok. Bizimkiler afiyetle mideye indirdiler
künefeleri. Bense dondurmayı yemekle uğraştım durdum. Birde Ogün demez mi, “Abi
sen künefe sevmiyorsun galiba he?” diye. Şimdi mi anladın be kardeşim, helal olsun.
Kıyak adammışsın helal olsun. Ulan Yumurcağa bağladım lan. Neyse orada bir
karar aldık. Bir dahaki sefere bizim Düzce’nin pide salonu deyince akıllara
gelen Ethem’in Yeri’ne gideceğiz.
Foto kaynak: https://www.pexels.com/photo/bake-baked-baked-goods-berry-357629/