"Bloğunun ismi çok klasikmiş"

     Tuğba’ya bloğumun adının Yaşamdan Yazılar olduğunu söyleyince, “Çok klasikmiş” dedi. Son zamanlarda bende öyle düşünmeye başladım.

     Görevimiz Tehlike  serisinin daha ilk bölümlerini izlemeden, bu akşam beşinci bölümünü izledim. Neden film serilerini sondan izlemeye başlıyorum ben?

     Görevimiz Tehlike ile ilgili son bir not daha: Tom Cruise acayip yaşlanmış.

foto kaynak: unsplash.com/

     Çalışarak hep başkalarını zengin ediyoruz. Onlar zevki sefa içinde, bizde asgari ücretle yaşamaya çalışıyoruz. 

     Çağrı merkezinde çalışmak insanı tahammülsüz yapıyor.

     

     Bazen çağrı merkezinde çalışmanın delilik olduğunu düşünüyorum.

     Youtube’da tıklanma rekoru kıracak yeni bir şarkı yapılsa da dinlesek. O şarkının an be an büyüdüğüne şahit olmak çok güzel. Her yerde o şarkı çalar, tüm sosyal medya ondan bahseder, şarkı için tepki videoları çekilir. Ortalık toz duman yani.

Bloglar ve bloğum hakkındaki diğer yazılarımı buradan okuyabilirsin.

İtiraf ediyorum: Yaptığım işi zaman zaman seviyorum...

     İş çıkışı arkadaşlarla ayaküstü sohbet ettik. Makara yaptık. İnanın o kısacık sohbet bile günün yorgunluğunu aldı. “Benim böyle bir arkadaş grubuna sahip olmamı sağladığı için ben bu iş yerini seviyorum” dedim içimden. Bugün bir ara çalışırken de, “Bu işi seviyorum ya” dedim. Her zaman olmasa da zaman zaman bu ifadeyi kullanıyorum. 

     Bazen öyle zamanlarda geliyor ki arkana bakmadan çıkıp gidesin de geliyor. Öyle bir iş bu çağrı merkezi. Arayan kişilerin karşılarında işini bilen bir müşteri temsilcisi olduğunu hissetmeleri ve sana öyle davranmaları. Hemen müşterinin işini halledip göndermek. Bunu bir seriye bağlamak. Yani yaptığın işi bilmek çok güzel bir şey. “En azından bir yerde çalışıyorum ve yaptığım işi biliyorum. Bu da bir şeydir” diyorum.

Foto kaynak: https://unsplash.com/photos/taiuG8CPKAQ

Sesimle para kazanıyorum...

     Sesimle para kazanıyorum diye çokça duymuşsunuzdur. Gün gelip benim de böyle söyleyeceğim aklıma gelmezdi. Hayır hayır, şarkıcı değilim. Çağrı merkezinde çalışıyorum. Çağrı merkezinde sürekli telefonla konuşursunuz. Yani bizim de şarkıcılar gibi ekmek kapımız sesimizdir. Sesimize zarar geldiği an bizim için bu meslek bitmiş demektir. Bu sektörde çalışıp boğazında nodül oluşup işi bırakmak zorunda kalanlar oldu.  

     Kiminin ses telleri 8-10 yıl çalışır bir şey olmaz. Kiminin ses telleri bir yılın sonunda haşat olur. Benim de bir ara sesim gitmişti. Konuşurken boğazım ağrıyordu. O gün rapor alıp eve gitmiştim. Zorunlu olmadıkça da konuşmadım. Neyse ki ertesi güne düzeldi. Yani biz çağrı merkezinde çalışanlar da sesimizle para kazanıyoruz. Sesimiz bizim her şeyimiz. İşte tam bu aşamada  şarkıcılarla ortak bir noktada buluşuyoruz.