Benim en büyük hatalarımdan biri, bir
filmi izledikten sonra- sonra dediysem, hemen biter bitmez- iyi ya da kötü diye
değerlendirme yapmam. Çünkü beğenmediğim bir filmi bir iki gün sonra aslında
beğenmiş olduğumu fark edebiliyorum.
Rahşan Gülşan’ın, Hakkı Alkan’ın Youtube
kanalına konuk olduğu bir videoyu izledim. Sempatik tavrı, işini anlatırken
gözlerinin parlaması falan. İnsan imreniyor ve onun gibi olmak istiyor.
Amerikan filmlerinde niye katiller
esprilidir? Gerçek katillerin psikolojileri de gerçekten de böyle mi işler?
foto kaynak: youtube.com |
Programına çağırdığı konuğun devamlı
lafını kesen sunucular çıldırtıyor beni. Adam tam bir şeyler anlatıyor. Dinliyorum.
Araya giriyor. Konu darman duman. Eskilerin deyimiyle insicamı bozuyorlar. Benim
de sinirlerimi tabi.
Bayadır Cüneyt Özdemir’in Youtube kanalını
izlemiyordum. Dün izledim bir videosunu. Videonun sonunda, “Kanalıma abone olun”
diyordu. Bari sen yapma Cüneyt.
Kitap okuma özlemim yükleniyor. Yavaş yavaş
bir romanın içine girmeye ruhen hazır hissetmeye başlıyorum kendimi.