Eski ben olmak istiyorum. Oysa bu ne kadar
da zor bir istek, ne kadar da zor bir arzu. Mesela Bilecik’e gitsem yine. (Kardeşim
Bilecik Üniversitesini kazanmıştı. Bizde onunla beraber gitmiştik.) Bizim apartmanın
olduğu yokuşu tırmansam yine. Ya da merkezdeki o kütüphanesine tekrar gitsem.
2009 yılındaki Cem’e tekrar geri dönebilir miyim? O zamanki Cem, şimdi
pişmanlık duyduğum hataların hiç birini yapmamıştı. Gitsem ne fark edecek ki? Bilecik
bana o eski Cem’i veremeyecek. Ben sadece kahrolduğumla kalacağım. Ama Bilecik
dendiğinde hep huzur duyacağım. Çünkü Bilecik bana hep mazideki, 2009 yılındaki
Cem’i hatırlatacak. Geçen gün bir belgeselde izledim Bilecik’i. Gezdiğim
sokakları gördüm. İçim cız etti.
Foto kaynak: https://www.pexels.com/photo/backlit-black-and-white-dark-indoors-399772/
