Ümran bebek son olmayacak...

     Önce Aylan bebek, şimdi de Ümran bebek. İki fotoğraf da, yüreklerimizi dağlayan fotoğraflar arasına girdi. Ve her ikisini de, yaşadığımız sürece unutacağımızı sanmıyorum. Bu iki fotoğrafı gördüğümde de, “Bu ne biçim bir dünya?” dedim. Bu çocukların halleri ne böyle? İnsan olarak bu görüntüler vicdanlarımızı soluksuz bırakıyor, yaşamayı tatsızlaştırıyor, gönlümüzü bir sıkıntı fırtınasına sokuyor. “Artık bu son olsun” lafını söylemekten ve bu lafı boyna duymaktan bıktım. Çünkü söylemekle kalıyoruz. Daha dün, bu lafı hiç söylememişiz gibi, şimdi de Ümran bebeğin görüntüsü yüreklerimizi burktu. Benim artık bu işlerin düzeleceğine dair inancım kalmadı. Yok, biz insanların olduğu yerde çocuklara huzur, çocuklara mutluluk, çocuklara yaşama hakkı yok.

                                   YAŞAMA AZMİNİ NASIL DUYACAK İNSAN?

     Çocuklar çocukça, ancak öteki dünyada yaşayabilecekler. Yahu, şu dünyada ey gafiller, alıp veremediğiniz nedir? Neyi paylaşamıyorsunuz? Neyin derdindesiniz? Bazen diyorum, hiç haberlere bakmasam mı? Her gün haberlerde, gazetelerde binlerce yapılan kötülükler gösteriliyor, yazılıyor. En azından insanlara olan inancımı daha da fazla kaybetmem. Ama yok. Artık kaybedilecek bir inanç bile bırakmadılar ortada. Her gün duyduğum bu iğrenç, bu kötü haberlerden, insanın psikolojisi bozuluyor ya. Sinirleniyor insan. Barut fıçısı gibi oluyor. Patlayacak yer arıyor. Böyle kötü bir dünyada insan, yaşama motivasyonunu nasıl sağlar sorarım size? Nasıl huzurlu olur böyle bir insan? Twitter’da, Facebook’da, Ümran bebeğin görüntüsü paylaşılıp duruluyor.

                                         DEĞİŞEN HİÇ BİR ŞEY OLMAYACAK

     Şimdi böyle bir durumda, gel de düşünme, gel de sinirlenme. Twitter’ı, Facebook’u tekrar açamıyorum, Ümran bebeği göreceğim diye. Çünkü biliyorum, çaresizim. O çocuğu kurtaracak elimde imkanım yok. Hadi bu haberden sonra, belki ona bir yardım eli uzanır da, kurtarılır oradan. Ama ya Ümran bebek gibi binlercesi, milyonlarcası. Onlar ne olacak? Onlar ne olacak söyleyeyim mi? Çoğu bu yaşamdan kopacak, gidecek. Çocukluklarını yaşayamayacak. Ve yine birkaç tanesinin fotoğrafı Ümran bebeğin, Aylan bebeğin olduğu gibi çekilecek. Yine tüm gazetelere manşet olacak. Haberlerde ilk sıralarda yer alacak. Facebook, Twitter’da, milyonlarca kere paylaşılacak. Ama sonuç? Yine hiçbir şey değişmeyecek. Belki o çocuk içinde bir yazı yazacağım, böyle umutsuzlukla dolu. Yine insan olmaktan utanacağız. Bunları, bizim ırkımızdan birilerinin yaptığını bilerek, başımızı öne eğeceğiz.

Foto kaynak: www.guncel724.com

Blog linki:yasamdanyazilar.blogspot.com