Powered By Blogger

12 Ağustos 2016 Cuma

Çocukluğum: Pamuk Dede hatırası...

     Ben çoğu zaman, çocukluğumu hatırlarım. Hem de büyük bir özlemle. Yine çocukluğuma dair bir anı geldi aklıma. Bizim bir Hacı Dedemiz vardı. Orta boylu, biraz göbeklice, sakalları uzun ve beyaz, başında da devamlı takkesi olurdu. Devamlı güler yüzlüydü. Çocuklar ona birde, “Pamuk Dede” derlerdi. Pamuk Dede denmesinin sebebi ise: O bembeyaz sakallarıydı. Bizim mahalleden ne zaman geçse, tüm çocuklar onun etrafına toplanırlardı. Sakallarını tutarlar, okşarlar ve hep bir ağızdan da, “Pamuk Dede, Pamuk Dede” diye bağırırlardı. Oda çocuklara gülümseyerek karşılık verirdi. “Yüzünde nur vardı” derler ya. Aynen, Hacı Dedenin de yüzünde nur vardı. Çocukları seven bir kişi zaten, nasıl kötü biri olabilir ki?

çocukluğum, hatıralar, yaşadıklarım

                                       
                                       ELİNİ ÖPERDİM HER ZAMAN
     Onunla ilgili başka bir anı daha hatırlıyorum. Sanırım bir Avrupa Şampiyonasıydı. Kahveye dedemle beraber gitmiştik. Normalde kahveyle hiç işim olmazdı. Gerçi şimdi de yok ya. Maç var diye gitmiştim bende. Hacı Dede de oradaydı. Hollanda’nın maçını izliyorduk. Rakip takımı hatırlamıyorum şu an. O zamanlar Hollanda futbol takımında Edgar Davids diye bir oyucu vardı. Saçları uzundu. Ve gözlüklüydü. Sonradan öğrendim ki, hastalık sebebiyle o gözlükleri takarmış. Hacı dede onun için, “Şu saçlı olan iyi oynuyor bak” derdi gülümseyerek. Hoş sohbet bir adamdı yani. Ne zaman denk gelsem, elini öperdim. Halimizi hatrımızı sorardı. “Annen-baban nasıl, iyiler mi?” sorusu, hemen ardından gelirdi.
                              NASREDDİN HOCAYA BENZETİRDİM ONU
     Annemi-babamı her zaman böyle sorması, hoşuma giderdi. Çünkü gerçekten bizi sevdiğinden sorardı. Hiçbir çıkarı olmadan. Samimiyeti hemen geçerdi insana. Onu gördüğüm zaman, moralim yerine gelirdi. “İşte böyle güzel insanlarda var” dedirtirdi. Fiziki yapısından davranışlarına kadar onu düşündüğümde, “Galiba bizim Nasreddin Hocamızda, Hacı Dedemiz gibi biri olsa gerek” derdim. Nasreddin Hocayı anlatan yazıları okuduğumda, gözümde Hacı Dede canlanırdı. Artık mahallede çocuklar, “Pamuk Dede, Pamuk Dede” diye bağırıp koşmuyorlar. Pamuk Dede bundan birkaç sene önce, hakkın rahmetine kavuştu. Cenazesine katılmak nasip olmadı. Ama katılanlar anlattılar. Cenazesi çok kalabalıkmış. Benim de beklentim bu yöndeydi zaten. Herkesin sevdiği Hacı Dede için, başka türlüsü düşünülemezdi.

Blog linki:yasamdanyazilar.blogspot.com

10 yorum:

  1. Dilerim böyle olumlu ve iyi insanların sayısı artar.Allah rahmet eylesin...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Amin. Böyle insanlar eskide kaldilar galiba. Değerli yorumunuz beni mutlu etti. Sevgilerle.

      Sil
  2. Edgar Davids kim ona hayran değildi ki. Çocukluğu hatırlamak yitip giden bir ömür değilse gerçekten çok keyifli :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Davids'i futbolundan çok uzun saçları ve gözlükleri ile hatırlıyorum. Yitip giden bir cocuklukta bile hatirlanacak yine de bir şeyler vardır diye düşünüyorum. Değerli yorumunuz beni mutlu etti. Sevgilerle.

      Sil
  3. Allah rahmet eylesin. Biliyor musun? Yazının başındaki anlatımından hayalimde Nasrettin Hoca canlanmıştı. Sonra birde ne göreyim sende ona benzetiyormuşsun :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Amin. Kalp kalbe karsiymis demek ki :) Değerli yorumun mutlu etti beni. Sevgilerle.

      Sil
  4. cem ayni fikirdeyim anneni babani sorarken hic bir cikar beklemeyen o dedeler nineler nasil da guzel ornekler hepimize keske o guzel niyetler herkese gecebilse.. rahmeti bol olsun pamuk dedenin

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Amin. O güzel dedeler nineler bir bir gidiyorlar. Keşke o güzellikleri bizlere gecebilseydi. Değerli yorumunuz beni mutlu etti. Sevgilerle.

      Sil
  5. Anlamlı bir yazı olmuş cem kardeşim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Eyvallah kardeşim :) Değerli yorumun mutlu etti beni. Sevgilerle.

      Sil