Yaz ortasında üşümek...

     Yaz ortasında üşümek deyimini, ülkenin geneli olarak yaşıyoruz sanırım. Akşamları yatarken, üstümüze pike alırdık. Dün akşam itibariyle, battaniye almak durumunda kaldık. Hava böyle az biraz soğuğunca, bunun üzerine bir yazı yazmayı düşünüyordum aslında. Soğukları özlemek üzerine yazacaktım. Bugün Twitter’da dolaşırken, gazeteci Levent Gültekin’in tweetini gördüm. “Bu ne soğuk. İstanbul’da üşüyorum” demiş. Bunun üzerine bu yazıyı yazmam, kaçınılmaz oldu. Belki yıllar yıllar önce, bu soğuğu yaşamış olsaydık, bu durumu garipseyebilirdik. Ama artık yaşadığımız bu soğuğun, kimsenin garibine gitmediğini düşünüyorum. Artık küresel ısınma diye, dünyaca bir sorunumuz var. Ne zaman ki dünyaca bu küresel ısınma lafını sık duyup, ezberler olduk.

                                             GERÇİ AYLARDAN AĞUSTOS

     İşte o zamandan beri, mevsimlerde olmadık işler olmaya başladı. Tıpkı şu an, yaz ortasında üşümek gibi. Ya da kışın ortasında, günlük güneşlik bir hava gibi. Dikkat ederseniz bu sene de, diğer geçmiş seneler gibi, havalar çabuk ısınmadı. Bir müddet, havaların ısınmasını bekledik. Sonra havalar ısınmayı bırak, ortalık kasıp kavruldu sıcaktan. Şimdi yine üşür olduk. Gerçi halk arasında bir söz vardır, “Ağustosun on beşi yaz, on beşi kış” diye. Bu sözden de yola çıkarsak, bugün yaşadığımız bu soğuğu, bu açıdan da anlamlandırabiliriz.  Böyle havalar soğunca, vatandaş sokakta, her zamanki gibi yine söylenir oldu, “İnsanoğlu işte. Soğuk olunca soğuk, sıcak olunca sıcak deriz. Nankör insanoğlu” diye.

                                                SOĞUKLARI ÖZLEMEK

     Millet olarak bu özelliğimizi seviyorum. Böyle yüzyıllara dayanan, tecrübeler sonunda söylenmiş ve biz insanoğlunu, çok çok iyi tahlil eden sözlerimiz var. Yaşadığımız bu soğuk bize gösteriyor ki. Gelecek kuşaklar ne yazı yaz gibi, ne de kışı kış gibi yaşayabilecekler. Artık dengesi bozulan mevsimler söz konusu. Küresel ısınma nedeniyle, daha da bozulması öngörülüyor. Dünyayı küresel ısınmanın kucağına, yine biz insanoğlu attık. Bitmeyen hırslarımız yüzünden, hem kendi hayatlarımızı, hem de gelecek kuşakların hayatlarını tehlikeye soktuk. Kendi ellerimizle, adım adım, dünyanın sonunu getiriyoruz. Bu işin kötü yanı. Keyifli yanı ise: Yaz ortasında üşümek bana, “Soğukları özlemişim” dedirtti.

Blog linki: yasamdanyazilar.blogspot.com