Yaz akşamlarının o huzur veren sesleri...

     Yaz akşamlarının kendine has sesleri vardır. O sesleri bizim evin penceresinden dinlemek, ayrı bir zevk verir bana. Evimizin biraz ilerisinde bir dere vardır. Kurbağa sesleri gelir. Birbirleriyle yarışırcasına bağırırlar sanki. Sonra sıcaktan bunalıp kendilerini sokağa atmış mahallelinin konuşma sesleri gelir. Anne-babalarının yanında gezen çocukların bağırış çağırışları gelir sonra. Arada bazen yakınlardan bazen de uzaklardan köpek havlamaları sesleri duyulur. Sonra ilerimizde bir yol vardır. Kimi zaman araba sesi gelir, kimi zaman motorsiklet. Bu akşam bir ara evde yalnızdım. Akşam oldu. Hava karardı. Oda da karanlığa gömüldü. Bilgisayar ekranından gelen ışık vardı sadece içeriyi aydınlatan. Bilerek ışıkları açmadım. O ortamın bir parçası olmayı seçtim.

                                               BU SESLERİ MUHAKKAK DİNLEYİN

     Kendimi bu güzel seslerin akışına bıraktım. Sadece onları dinledim. İstedim ki dakikalarca o şekilde kalayım. Huzur duydum o anlarımda. Her mevsimin ayrı bir güzelliği var. O güzellikleri yakalamaya çalışıyorum. Hani ölmeden önce yapılacaklar listesi vardır ya. İşte o listeye bu da dahil olmalı. Her insan yaz ayında dinlemeli bu sesleri. Bu keyfi herkes tatmalı. Hatta bu yazıyı şu anda evinizde ya da odanızda okuyorsanız. Pencerenizden gelen seslere kulak verin. Kendinizi o seslere kaptırın. Huzur duyduğunuzu hissedeceksiniz. İnsan yaşadığını anlıyor böyle güzel duygularla. Bu akşam böyle güzel bir şey yaşayınca, “Bunu yazmalıyım” dedim. Hayatın bu yönlerini yaşamayı seviyorum.

Foto kaynak:Pixabay.com

Blog linki:yasamdanyazilar.blogspot.com