Hayatın içinde olmak...

     Bayramın üçüncü ve son günü, Murat Abi ve Özgür ile bir araya geldik. Murat Abi ve Özgür’ü, çağrı merkezinde tanımıştım. O zamandan beri dostluğumuz devam ediyor. Çilimli’de buluştuk. Belediyenin yeni yaptığı çay bahçesinde. Etrafımızdaki masalar da doluydu. Sohbete kendimizi kaptırmışken, bir an durdum ve etrafıma baktım. İkişerli, üçerli ya da dörderli kişiler halinde masalar doluydu. Herkes kendine göre bir muhabbet tutturmuştu. O an, “Hayatın içindeyim” dedim. Dışardan birinin, yoldan geçerken bizim oturduğumuz masaları görünce ne düşünebileceğini merak ettim. Çok güzel bir görüntü oluşturuyorduk herhalde. Eğer dışardan bakan ben olsaydım. Muhakkak, o resmin içinde ben de olmak isterdim.

                                          UZUN BİR ARADAN SONRA İLK BULUŞMA

     Şimdi işte, o resmin içindeydim. Huzur dolu hissettim kendimi. Sevdiğin insanlarla bir arada olmak, çok güzel bir duygu. Uzun zamandan beri de üçümüz bir araya gelememiştik. O yüzden, konuşacak konularımız o kadar birikmiş ki. Hayata dair, geleceğimizle ilgili konulardan, kahkahalar attığımız komik hatıralara kadar, her şeyi konuştuk. Ne güzel dostluklar, arkadaşlıklar edindiğimi düşündüm. Ki ben fazla sosyal, dışa dönük biri de değilimdir. Buna rağmen, böyle güzel dostlar kazanabilmem, harika benim açımdan. İkisi de, hayat tecrübesine güvendiğim insanlardır. Her konuşmamızda ikisinden de, hayata dair şeyler öğrenirim. Onların söylediklerini kulağıma küpe etmeye çalışırım. Yine bu görüşmemizde de, yeni şeyler öğrendim.

                                             GELECEKLERİMİZE DAİR KONUŞTUK

     İleride hatırlanacak buluşmalarımızdan biri olduğunu söyleyebilirim. O çay bahçesinde otururken, bunları düşündüm işte. Hayatın içinde oluşumu. Böyle anlarda, insan yaşamaktan mutluluk duyuyor. “İyi ki yaşıyorum” diyor. Bu buluşmamızda, gelecekte neler yapacağımız üzerine konuştuk. Yani hayatı konuştuk. Eksileriyle-artılarıyla değerlendirdik, önümüzdeki seçenekleri. Tam bir sonuca vardığımızı söyleyemem. Ama inanın, üçümüz açısından, bunları konuşmak bile büyük bir rahatlama sağladı. Çünkü insan, bu tür önemli konuları, en yakınlarıyla paylaşmak istiyor, anlatmak istiyor. Çünkü her şeyle, kendimiz başa çıkamıyoruz. Hayat hepimizi yoruyor. Eminim ki hepimiz o masadan, otururkenki durumumuzdan, daha rahat, daha umutlu olarak kalktık. Bu bayram çok güzeldi benim için. Hayatın içindeydim çünkü.

Foto kaynak:Pixabay.com

Blog linki:yasamdanyazilar.blogspot.com