İnsan çok aç olunca dünyaları yiyebileceğini zannediyor. Kardeşimle Dominos’a gittik. Genelde orta boy pizza söylerdik. Ama bu sefer büyük boy pizza söyledik. Çok açız ya. Ama sonuçta doyduk. Şükür. Orada pizza yerken de iş yerinden Şahin’e denk geldim. Onunla biraz sohbet ettik. Sonra oradan kalkıp kahve içmeye gittik. Biraz da kahve içerken lak lak ettik. Gerçi ben kahve içmedim, sıcak çikolata içtim. Akşam 19.00 olunca ben otobüse bindim, o da motoruna binip evine gitti. Dikkat ettim de ben hep dinleyen taraftaydım ve hep soru soran tarafta. Ama buna rağmen yine de sohbetten zevk aldım. Kendime dair şeyler anlatmayı sevmiyorum ben. Ama yazabiliyorum. Bunu da yapamazdım zamanında ya. Güncel konular sıkınca kendime sarıyorum.
Ara ara değişebilecek bir durum bu aslında. Bazen başkaları anlatır, bazen de sen. Sürekli dinlemenin de iyi gözlem yapıp, bunları yazıya dökmeye faydası var :)
YanıtlaSilKesinlikle Momentos :)
SilBen de de durum aynı. Kendime ait şeyleri anlatmayı sevmem, hep dinleyen taraftayım. Belki de böyle olduğumuz için yazmayı seviyoruz, iyi ki de seviyoruz :)
YanıtlaSilBelki de ve iyi ki seviyoruz :)
SilÖnemli olan sohbetten keyif almak...Kimisi kendini anlatmayı sever, yeter ki boş konuşmasın. :)
YanıtlaSilBoş konuşma hiç çekilmiyor :)
Silİyidir, çok dinlemek, çok konuşmaktan iyidir :)
YanıtlaSilEyvallah hocam :)
Silpahalı gezmek olmuş, pizza kahve ohooo :)
YanıtlaSilArtık bunlar bile lüks oldu be Deep :)
SilBazen dinlemek bazen anlatmak istiyor insan. Ama iyi bir dinleyici bulmak da zor azizim.
YanıtlaSilGerçekten öyle azizim.
Sil