Sıcaktan piştiğimiz günlerden biriydi yine.
Akşam iş yerinden Uğur ile Whatsapp’tan konuştuk. Baya derin konulara daldık.
Sonra bizimkilere baktım. Atv’de, Üvey Anne dizisini izliyorlardı.
Kaç gündür Peyami Safa’nın aldığım iki kitabından birine başlamak istiyorum ama bir türlü başlayamadım. Neyse ki Rıfat Ilgaz’ın hikayeleri imdadıma yetişiyor. Bir hikaye de olsa okumaya çalışıyorum.
Erkin Koray hayatını kaybetti. Allah rahmet eylesin. Kendisi Kanada’da yaşıyormuş. Ben de yeni öğrendim.
Bazen düşünüyorum da kişisel gelişim dedikleri koca bir zırvadan mı ibaret? Zırva da olsa dinlemek hoşuma gidiyor yine de. Bu da bir gerçek.
Hedefi olmayan insan var mıdır şu dünyada? Mesela bu yazıyı okuyanlar arasında, “Benim dünyada hiç hedefim yok” diyen birisi çıkar mı?
Herkesin elbet hedefi vardır. Sonuçta dünyayı kurtarmamız gerekmiyor. :) Tabi büyük harflerle yazılan ''kurtarma'' gerekmiyor. Yoksa herkes iyi bir insan olma hedefini ilke edinirse dünyayı ''kurtarırız.'' Kişisel gelişim olayı da bir pazar aslında. Bir şeyler satıyorlar. Dandirik şeyler de olabilir bunlar, çok işimize yarayacak şeyler de. Onları seçebilene yararlıdır. Kişiye yön gösterebilir. Ama rahat evinde veya ofisinde havaya büyük büyük laflar sıkanları veya üç yüz beş yüz sayfalık pahalı kitaplarla sözümona hayatı öğretenleri samimi bulmuyorum. İçerik önemli yani. Toptan genellemeler her konuda yanlıştır bana göre.
YanıtlaSilHerkesin hedefi iyi insan olmak olsa keşke. Ofisinde havaya büyük laflar sıkanlar kazanıyor tam da dediğin gibi :)
Silhedef bu ülkede hayatta kalabilmek :)
YanıtlaSilBu iyidi Deep :)
SilTürkiye'de herkesin hedefi günü kurtarmak, uzun vadeli plan yapamayacak kadar oynak bir zemin üstünde yaşamaya çalışıyoruz.
YanıtlaSilMaalesef :(
Silİnşallah hedeflerine ulaşırsın :) Ya tabi gerçekten işe yarayan yerleri var. Benim ki biraz makara :)
YanıtlaSil