Bugün niye tadım tuzum yok...

      ·       Gülben Ergen’in bir şarkısında geçiyor, “Düşman olmaz benden, kin bile tutamıyorum” diye. Hakikaten ben de kin tutamıyorum. O an çok sinirleniyorum. “Ulan, bundan sonra sana yağmurlu havada su yok” diyorum. Sonra adam geliyor, gönlümü alacak bir hareket yapıyor, söz söylüyor. Hemen kalbim yumuşuyor.

      ·       Çemberimde Gül Oya dizisi vardı bir zamanlar. Orda, “Hep bana” şarkısı vardı. Dilemma grubunun söylediği. Nakarat kısmı vuruyordu hep beni. Ne diyordu nakarat kısmı;

“Bana bana hep bana,

Ayrılıklar hep bana,

Gidenlerin ardından,

Bakakalmak hep bana”

Şimdi o diziden yıllar sonra düşünüyorum da. O şarkı beni anlatıyor. Herkes gidiyor ve gidenlerin ardından hep bakan ben oluyorum.

Ülke olarak tatsısıs aslında

                                                   AKŞAM OLURKEN

                                                    NEDEN TATSIZIM?   

      ·       Kayseri’den 13 askerin şehit olduğu haberi geldi. Onun can sıkısı var. Hele o şehitlerin anne-babaları aklıma gelince, daha da bir canım sıkılıyor. Şimdi kim bilir ne haldelerdir?

·       Bu haberlerden sonra kendi kendime, “Bu dünya yaşanacak yer değil lan” diyorum. Bundan tatsızım.

·       Bunca şehitten sonra söyleyebilecek bir söz bulamamaktan tatsızım. Sizin gibi benim de ruhumda fırtınalar kopuyor, o kadar. Başka elden bir şey gelmiyor ki.

                                             KESİN DOĞRU OLDUĞUNA

                                          İNANMAYA BAŞLADIĞIM SÖZ

      ·       Hani bir adam demiş ya, “Belki bu dünya, başka bir dünyanın cehennemedir” diye. Artık bu söze, kesin doğru diye bakmaya başladım. Aklına ne pislik gelirse bu dünyada. Hele ki, birbirlerini öldürmek, sıradan bir hal almış. Dünyadaki iyilik ve kötülükleri bir teraziye koysak, yüzde yüz kötülükler ağır basar herhalde. Hani bir şarkı vardı, “Ben yoruldum hayat” diye. Gel de bu hayattan, yaşamaktan yorulma.

                                                  İYİLERLE KÖTÜLERİN

                                                              SAVAŞI

      ·       İyilerle, kötülerin savaşı ebedi. Ta ki şu dünya denen, yaşadığımız yerin ölümüne kadar. Tüm bu yaşananlara rağmen, yine de yaşayacağız. Umutla, güzel günlerin geleceği umuduyla. Zaten bundan başkası da mümkün değil. İnsan olarak, böyle duygularla yaratılmışız. Tek umutlu olduğum nokta da burası. Her şeye rağmen içimizdeki o umut etme yetisinin hiç bitmemesi. Yoksa insanoğlu olarak çıldırırdık herhalde. Şehitlerimize Allah’tan rahmet, yakınlarına ve milletimize baş sağlığı diliyorum.