Normalde, sabahin bu saatinde yazi yazmam. Kardesimi Antalya'ya gönderdiğim için ayaktayim. Sonunda Antalya'ya gittiler. Sabah 06:50 gibi uyandim. Bizimkiler çoktan kalkmislardi. Son hazirliklarini yapiyorlardi. Bizimkiler tek başlarına gitmediler Antalya'ya. Yakin arkadaslari, bir diğer çift, Cansel ve Bedir'de yanlarinda gitti. Kader birliği yaptilar yani. Cansel'le Bedir geldi. Bedir, "Daha kalkmadin mi ya" dedi. O saatte kalkmaya vücut alışık değil ki. Beş dakika yatakta kivrandim.
Ayilmaya calistim. Oturdum. Bir beş dakika da öyle gecti. Üstümu giyindim. O zamana kadar, bizimkilerde valizleri disariya cikarmislar. Bizimkilerin iki valizi vardi. Bir de bebek arabasi. Bizim Aras biraz yuruyunce, "Anne yoruldum. Kucağına al" diyor. Bu gibi durumlar için işte, araba da alindi. Valizleri başladık çekmeye. Duragin orda borekci vardı. Servis gelesiye kadar orda bekledik. Ben kiymali börek aldım. Benim gibi kiymali börek alan da vardi. Patatesli börek alan da. Bir tane de patatesli borekten aldim. Ama hic hoşuma gitmedi. Ben kiymali boregime devam ettim.
Iste o borekcide bir de fotoğraf çektim. Onu da paylasiyorum sizlerle. Bu arada borekcinin duvarlarinda harika bir desen vardi. Sizler icin onu da cektim. Küçük bir mekandi borekci. Ama guzeldi. Sabahleyin biz ordayken kac kisi simit almaya geldi. Kimisi oturup boregini yedi. "Böyle bir işi olmali insanin" dedim. Imrendim yani. 15-20 dakika orada oturduk. Sonra durağa gectik. Beş dakika olmamıştır beklediğimiz. Servis geldi. Kardeşimin eşi Seda ve kardeşim Fatih ile görüştük. Onlar giderken, arkalarindan deli gibi el salladim. Şu anda otobüse binmislerdir. Bakalim onlara Antalya beklediklerini verecek mi??? Ilerleyen günlerde bu konuda size yazmaya devam ederim. Bir dahaki yaziya kadar sağlıcakla kalin.
Blog linki : yasamdanyazilar.blogspot.com.tr
21 Mart 2015 Cumartesi
Artık Antalya otobüsündeler...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder