Hızlı okuma bana göre değil...

Kitap başka bir dünya

      Dün akşam Beyaz, bir üniversite ogrencisini konuk aldi. Kızın ozelligi hizli okumasi. Yirmi dakikada-daha da az olabilir tam hatırlamıyorum su an-300 sayfalik bir kitabi okuyormus. Inanilmaz bir özellik. Ben yavaş okurum. Ama bu kadar da hızlı okumak istemezdim. Öyle tat almam ben. Ben bir kitabi günlerce okumak isterim. Gunlerimi o kitapla gecirmek isterim. Hele bir de sevmissem kitabi, degmeyin keyfime. Tadini cikara cikara okurum her gün.
       Kitap okuyanlar bileceklerdir. Çok sevdiğim kitaplarin sonuna geldikce uzulmeye baslarim. Çünkü okudugum o enfes kitabin sonuna gelmisimdir. Isterim ki o kitap bitmesin. Bitmesin ki aldığım zevk günlerce sursun. Gunlere yayilsin. Merak etmeyi severim, "Bir sonraki gün acaba neler olacak?" diye. Bir zamanlar arkasi yarinlar varmis,  onun gibi işte. Böyle bir hisse kapilmissam, o kitap beni sarip sarmalimistir. Iyice kitabin icine girmisimdir.
       Hizli okuma olmali evet, ama kararinda. Bosuna dememisler azi karar çoğu zarar diye. Ne öyle, beş on dakikada kitap mi bitermis. Bence o kitap okumak olmaz. O şöyle bir bakmak olur. Kitap okumanin da kendine özel rituelleri var. O ritueller olmadan kitap okuma olur mu hic. Koltuguma gececegim. Uzanacagim. Kitap elimde hatmetmeye baslayacagim. Bir saat ya da daha az okuyacagim. O kitabi,  o kadar saat elimde tutacagim. Emek harcayacagim yani. On bes yirmi dakikada kitabi okuyup bitirmek itici geliyor. Ben her zaman,  bir kitabi uc dört gunde okuyacağım. Bir dahaki yaziya kadar sağlıcakla kalin.


Foto kaynak : http://www.sitebuilderreport.com/stock-up#q=books&page=2


Blog linki : yasamdanyazilar.blogspot.com