Powered By Blogger

23 Ağustos 2021 Pazartesi

Kendi kendine içini dökmek...

     YouTube’da, “Kimsenin bilmesini istemeyeceğiniz şarkılar” başlıkla bir videoya denk geldim. İlk defa duyduğum bu slov şarkılar çok güzeldi. Odanın ışığını kapattım. Uzandım. Ve kendimi bu şarkıların bana yaşattığı duygulara bıraktım. Geçmişimi düşündüm. Geçmişteki güzel günlerimi ve hatalarımı. Kendimce bir muhasebe yaptım. Kendi kendime içimi döktüm biraz.

İYİ Kİ BLOG YAZMAK TİKSİNDİRMİYOR BENİ…    

     Tekrar günlük tutmaya geri döndüm. 10 günlük bir aranın ardından. Bir şeyin üzerine çok abanırsam o şeyden tiksiniyorum bir anda. Ve bir daha o tiksintim geçene kadar, özleyinceye kadar yanaşmıyorum o şeye. Tiksintim geçti ve yeniden günlük tutmaya başladım. Böyle yazarken aklıma şu geldi: İyi ki blog yazmaktan tiksinmiyorum.

    

13 yorum:

  1. Az bilinen güzel şarkılara denk gelince mutlu oluyor insan. :)
    Ben hâlâ günlük tutamıyorum, iki ayda bir yazıyorum yazarsam. Benimki aylık olmuş artık. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynen. Şarkıları güzeldi. Mutlu oldum ben de :) Aylık, çok güzel tanımlama :)

      Sil
  2. Benim de korktuğum anlardan biri bu hocam:) Çünkü çabuk tüketip, çabuk sıkılan bir insanım.. Ailem yıllardır ve şimdilik blog sıkılmadıklarımdan:))

    YanıtlaSil
  3. Blog yazmak iyidir okuyan olmasa bile

    YanıtlaSil
  4. Kendime zaman ayırmak çok iyi geldi be İlkay. Şu senin zorlama kendini tavsiyeler her zaman hoşuma gitmiştir. Haklısın. Karanlıktan kurtarmak. Tam senlik bir cümle bu.

    YanıtlaSil
  5. İçe dönmekten bıkmış biri olarak hiç dinlemiyorum sakin müzikler, tabi kitap okumuyorsam. Günlük tutmak güzel olmalı, hiç beceremedim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İç dökmekten niye bıktın peki? Bir denesene tutmayı.

      Sil
  6. Bu aralar içimdeki dünyadan çıkmaya çalışıyorum bu yüzden o tarz şarkılar dinlemiyorum. Ben günlük tutmayı hiç beceremedim ama ajanda tutuyorum. Yani bir yıldır düzenli bir hayat için istikrarla ilerlemeye çalışıyorum.

    YanıtlaSil