YouTube’da, “Kimsenin bilmesini istemeyeceğiniz şarkılar” başlıkla bir videoya denk geldim. İlk defa duyduğum bu slov şarkılar çok güzeldi. Odanın ışığını kapattım. Uzandım. Ve kendimi bu şarkıların bana yaşattığı duygulara bıraktım. Geçmişimi düşündüm. Geçmişteki güzel günlerimi ve hatalarımı. Kendimce bir muhasebe yaptım. Kendi kendime içimi döktüm biraz.
İYİ Kİ BLOG YAZMAK TİKSİNDİRMİYOR BENİ…
Tekrar günlük
tutmaya geri döndüm. 10 günlük bir aranın ardından. Bir şeyin üzerine çok
abanırsam o şeyden tiksiniyorum bir anda. Ve bir daha o tiksintim geçene kadar,
özleyinceye kadar yanaşmıyorum o şeye. Tiksintim geçti ve yeniden günlük
tutmaya başladım. Böyle yazarken aklıma şu geldi: İyi ki blog yazmaktan
tiksinmiyorum.
Az bilinen güzel şarkılara denk gelince mutlu oluyor insan. :)
YanıtlaSilBen hâlâ günlük tutamıyorum, iki ayda bir yazıyorum yazarsam. Benimki aylık olmuş artık. :)
Aynen. Şarkıları güzeldi. Mutlu oldum ben de :) Aylık, çok güzel tanımlama :)
SilBenim de korktuğum anlardan biri bu hocam:) Çünkü çabuk tüketip, çabuk sıkılan bir insanım.. Ailem yıllardır ve şimdilik blog sıkılmadıklarımdan:))
YanıtlaSilUmarım hiç sıkılmayız hocam :)
SilBlog yazmak iyidir okuyan olmasa bile
YanıtlaSilEvet, blog yazmak candır.
Sildinlerken uyumadın mı :)
YanıtlaSilYok Deep uyumadım :)
SilKendime zaman ayırmak çok iyi geldi be İlkay. Şu senin zorlama kendini tavsiyeler her zaman hoşuma gitmiştir. Haklısın. Karanlıktan kurtarmak. Tam senlik bir cümle bu.
YanıtlaSilİçe dönmekten bıkmış biri olarak hiç dinlemiyorum sakin müzikler, tabi kitap okumuyorsam. Günlük tutmak güzel olmalı, hiç beceremedim.
YanıtlaSilİç dökmekten niye bıktın peki? Bir denesene tutmayı.
SilBu aralar içimdeki dünyadan çıkmaya çalışıyorum bu yüzden o tarz şarkılar dinlemiyorum. Ben günlük tutmayı hiç beceremedim ama ajanda tutuyorum. Yani bir yıldır düzenli bir hayat için istikrarla ilerlemeye çalışıyorum.
YanıtlaSilİçindeki dünya feraha çıkar umarım.
Sil