İzlediğim filmde, “Belki de önemli olan çok seveceğiniz mesleği bulmak değildir. Mutlu olmanın yolu bu değildir.
Önemli olan
sadece yaşamaktır. Düşen bir yaprağı izlemek. Güzel bir havada yürümektir”
deniyordu.
Hiç bu açıdan
bakmamıştım olaya. Aslında böyle bakmamı öğütleyen insanlara da, “Evet evet,
öyledir” deyip geçiyordum.
Şimdilerde daha
bir anlamlı gelmeye başladı. İnsanın sevdiği mesleği yapmasını göz ardı
etmiyorum.
Ama meselenin
özünün yaşamak olduğunu gözden kaçırıyoruz. Onu da dikkatinize sunmak isterim.
Güzel bir kahve
içtiysen, arkadaşınla güzel bir sohbet ettiysen… Yaşamak budur işte.
Bizim için
sıradan olan şeylerde bile mutluluğu bulmak. Kesin böyle düşünüyorum artık
değildir bu yazı.
Yaşadıkça, belki
bu düşüncemin de doğru olmadığını anlayacağım.
eveeet uyanınca ağaç görmek kuş sesi dinlemek işte hayat :) yaşamak çokzeeel :)
YanıtlaSilEvet, güzel Deep :)
SilBen çalışmaya sadece istediğim hayatı yaşamanı sağlayan bir araç gözüyle bakıyorum. Böyle olunca işimi de seviyorum.
YanıtlaSilBen de böyle bakmayı deniyorum.
SilHocam bütünüyle bir mutluluk pek kolay bir iş değil. Hem sevdiğim işi yapayım, hem istediğim hayatı yaşayayım.. İdeal olan tabi ki bu ama:)
YanıtlaSilNerede o bolluk diyorsun hocam :)
Sil