Yine bir akşam oldu. İşte yine okunuyor akşam ezanı. Aylardan haziran. Ama dışarı baksan sanki kış. Gün boyu yağmurlu geçen bir gün. Yorganın içinde film izlediğim bir gün.
Bu anı yaşamaktan
huzur duyuyorum. Eski günlerimi hatırlatıyor akşam ezanı bana. İftar günlerini
hatırlatıyor.
Dedemin evinde,
akşam ezanını dinleyen küçük bir çocuk değilim artık. Artık büyüdüm. Büyümekten
çok da hoşnut olduğumu söyleyemem.
Dışarıda rüzgar
var şu an. Ağaçların dalları sallanıyor. Böyle kapalı havalarda düşünmek
isterim.
Dışarıyı izlemek.
Yağmuru izlemek. Kendimi düşünmek. Geçmişi ve geleceğimi. Ve bir gün bu
dünyadan göçüp gideceğimi.
Bu dünyadan çok
da fazla beklentim olmadığımı düşünürüm. Sadece huzurlu bir hayat isterim.
bu yazın yazdığın en iyi yazı :)
YanıtlaSilBeğenmene sevindim Deep :)
SilDeğişik ama güzel bir tarz Hocam:) Bu arada büyümüş olmaktan bende çok hoşlanmıyorum..
YanıtlaSilEyvallah hocam :) Galiba kimse memnun değil büyümekten.
Sil