Powered By Blogger

13 Ekim 2019 Pazar

Benim hala dışım büyük, içim çocuk...




     Ben 32 olamam. Ne ara 32 oldum. Ben hala kendimi 24-25 falan görüyorum. Ben ne yaşadım da 32 oldum. 32 yaşındalık bir hayat yaşamadım ben. Benim hala içim çocuk. Hala çocukça düşünceler içindeyim. Bir türlü bir yetişkin gibi düşünmeye başlayamadım. Evet, benim dışım büyük ama hala içim küçük. Hala bir çocuğun hemen kırılacak kalbini taşıyorum. 

içimdeki çocuk

Foto kaynak: unsplash.com
     Hala en ufak bir ters tepkide kalbim olağanüstü kırılıyor. Bir çocuk gibi duvarın dibine gidip küsmek istiyorum o kişiye. Hala o kadar kırılganım. Hayata, pamuklara sarılıp sarmalanıp öyle atılmışım. Her şeyden korunup kollanmışım ailem tarafından. Hala bunun sıkıntısını çekiyorum. Ve bir ömür boyu da bu böyle gidecek.


14 yorum:

  1. Bu kırılganlık ve çocuk ruhu her insanda biraz olmalı. Olmalı ki kötü bir insan olmasın. Fazla kırılganlık da yorabiliyor tabi :) Deneyimlerime dayanarak, hayatın darbelerini yoksaymayı en çok yatılı okul öğretiyor insana diyebilirim. Aileden uzakta her şeye tek göğüs germek zorla öğretiyor insana :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sen hayata karşı daha güçlüsün o zaman :)

      Sil
    2. Ben kendimi inanılmaz güçsüz hissediyorum :) yatılı okul öğretiyor evet ama insanın içi kırılgan olunca ne yaparsan yap o insandan güç abidesi yaratamıyorsun :) malesef

      Sil
    3. Biz bu kırılgan insanlar ne yapacağız :)

      Sil
  2. Çocuk olmak onun gibi davranmak güzel. Çocuklar sadece küsmez mutludur meraklıdır canlıdır. Oyunu sever. İçinizdeki çocuk büyümesin. Yeni yaşınız kutlu olsun.

    YanıtlaSil
  3. hahahhhaaa doğru söze ne denir ?

    YanıtlaSil
  4. Zaman çok çabuk geçiyor ben de aynı şeyi kendime söylüyorum habire. Verimli geçse iyi o da yok.

    YanıtlaSil
  5. Nice yillara ☺️. Ben de büyüyemiyorum kalalım böyle bari 🤣

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler ☺️ Böyle kalacağız galiba.

      Sil