Futbol ve siyasetten sıkıldım...

      Futbol dünyasında ve siyaset dünyasında hep aynı şeyleri konuşmaktan, hep aynı şeyleri tartışmaktan sıkıldım artık.

     Aynı işi yapmaktan da sıkıldım.

     Bana yeni şeyler lazım.

     Daralıyorum artık bu rutinlikten.

KADERDE KÜTÜPHANEYİ AÇIK YAKALAMAK DA VARMIŞ…

     Sonunda kütüphaneyi açık yakaladım. Yüzüme bir gülümseme yayıldı. Girer girmez kitaplara yöneldim.

     Ama doğru dürüst Türk yazarlara ait kitaplar yoktu, çeşit azdı. Yarım saat uğraştım kitap seçmek için.

     Sonunda üç tane kitap seçebildim.

     Peyami Safa’dan Bir Tereddüdün Romanı, İnci Aral’dan Safran Sarı, Haydar Ergülen’den de EskiYazı kitaplarını aldım.

     Haydar Ergülen ve İnci Aral’ın ilk defa kitaplarını okuyacağım.

     Kütüphaneye gençten bir çocuk koymuşlar. Çocuk patlamış artık beklemekten. Camdan dışarıyı bakıyor. Geliyor oturuyor.

     Zaman geçmedi çocuk için. Kütüphanecinin yakını mıdır, tanıdığı mıdır nedir çocukcağız?

     Seçtiğim kitapları not etsin diye ona verdiğinde telefondan müzik dinliyordu en son.

ONLAR ANLATIYOR AMA…

     Murat ve Özgür ile buluştuk. Kahvede oturup çay içtik.

     Aga kimsede maske yok. O kahvede korona çoktan bitmiş.

     Bizimkiler bir şey anlatıyor ama. Dün akşamdan uykusuz olduğum için konuşmalarına bir türlü odaklanamadım.

     Özgür’ün de yarın işi varmış, “Yorgunum erken kalkacağım” dedi. Öylelikle ben de kalktım. Bazen böyle durumlarım oluyor.

     Karşımdakine tepki falan veremiyorum. Uykuyu hayatımdan çalma olarak görüyorum.

     Ama uykusuz da olmuyor be kardeşim. Ruh gibi oluyorum.

ESKİ DEFTERLER AÇILIRSA…

     Kardeşim de bizim kuzen ile oturmuş muhabbet etmiş. Eski defterler açılmış.

     Kuzen anlatmış kardeşim şaşırmış, kardeşim anlatmış kuzen şaşırmış. Meğer sülale içinde neler varmış neler.

     Can sıkıcı şeyler tabi. İnsanın duyduğunda içini acıtan şeyler.

     Akraba dediğin sırtını yaslayacağın birileri olması gerekmez mi? Ama öyle değil işte.

     Hep birilerinin ayaklarını kaydırmaca falan. Hayatları böyle geçip gitmiş.

AKŞAMIN BEŞİNDE, SICACIK POĞAÇA…

     Kütüphaneye gidip kitapları değiştirdikten sonra Murat’ı aradım. Müsait mi diye.

     Yukarıda anlattığım buluşma da bu konuşma ile oldu zaten. Müsaitmiş. Karnımın acıktığını hissettim.

     “Şimdi kahveye gittiğimizde devamlı çay içeceğiz. Aç karnına gitmez” dedim. Girdim pastaneye. Poğaça sordum. 2,5 lira dedi.

     Aldım bir tane. Akşam 17:00 gibi bu anlattığım. Ben soğuk beklerken, sıcacık bir poğaça dağıldı ağzımda.

     Öyle bir iyi gitti ki. “Keşke bir tane daha alsaymışım” dedim.

BU KADAR DA GÖZLERDEKİ IŞILTIYA ABANILMAZ Kİ…

     Fox haberlerini izliyorum.

     Hazine ve Maliye Bakanı Nureddin Nebati’nin, “Ekonomi gözlerdeki ışıltıdır” lafına çok abandılar.

     Tamam, birkaç haberde vurgularsın ama her haberde de ona gönderme yapılmaz ki.

     Gönderme yapmanın da bir anlamı kalmıyor o zaman.

UYKUSUZLUK MU, PASLANMAK MI?

     Kütüphaneden aldığım kitaplardan, Haydar Ergülen’in, EskiYazı kitabını okumaya başladım.

     Daha önce bir dergide yazdığı denemelerinden oluşuyor kitap. İlk yazıyı zor bitirdim.

     Uzun zamandır okumamanın paslanmışlığı mı yoksa uykusuzluğun verdiği tahammül edememe mi anlayamadım.

     Ama muhtemelen uykusuzluktan.

KONUKLAR, USTALAR GEÇİDİ GİBİ…

     Çok Güzel Hareketler Bunlar 2’ye bu hafta konuk olan isim: Oya Başar.

     Geçen haftalarda Erdal Özyağcılar gelmişti şimdi de Oya Başar.

     Usta isimlerin geçidi gibi olmaya başladı programın konuk kısmı.

KİTAP OKUMANIN SEVDİĞİM FAYDALARINDAN BİRİ…

     Kitap okuyanlar, kitap okumayanlara göre, okuduklarını daha hızlı anlıyorlarmış.

     Kitap okumanın en hoşuma giden faydalarından biri, benim için bu.

YENİDEN TUTUNABİLİR MİYİM?

     Kütüphanede, “Hangi kitapları alsam?” diye inceleme yaparken Oğuz Atay’ın, Tutunamayanlar kitabını gördüm.

     Daha önce iki kere okuyup yarıda bırakmıştım. “Tekrar okumayı denesem mi?” dedim.

     “Yok, yok. Şimdi hiç yeniden okuma havamda değilim” diyerek diğer kitaplara bakmaya devam ettim.