Pandemi dönemiyle beraber normalde izlemeyeceğim kadar kişisel gelişim videoları izledim.
Beyhan Budak,
Haluk Tatar, Başak Kablan ve Hikmet Anıl Öztekin gibi kişisel gelişimcilerin
videolarıydı bunlar.
Başkaları da
vardır muhakkak ama şimdilik aklıma gelenler bunlar. Ve ağırlıklı olarak da
bunları takip ediyorum.
Kaymakamlığa gitmiştim
bugün. Şimdi oradaki insanlarla konuşmaya nasıl başlayacaktım?
Çekingenlik var
da biraz ben de. “Kendine güven oğlum ya. Alt tarafı bir soru soracaksın”
dedim. Kendime gaz verdim.
Sonucunda gittim
ve konuştum. Yine az biraz çekingenlik yaşadım. Ama sonucunda gittim, konuştum.
Kaymakamlık binasından
çıkarken öz güvenim tavandı. Bir şeyi başarmış olmanın mutluluğu içindeydim.
İşte tam o anda
sordum bu soruyu kendime: “İzlediğim kişisel gelişim videolarının bugünkü
konuşmam da etkisi neydi?” diye.
Yazı beni biraz gülümsetsede
YanıtlaSilvideoların etkisi olabilir diye düşünüyorum.O çekingenlik bende de var;) belki bütün blogcularda vardır, konuşamadığımız için yazıyor olabiliriz:)
Acaba dediğin gibi yazarlar hep çekingenlerin arasından mı çıkarlar :)
SilBende de oluyor o his bazen, dünyayı kurtarmış gibi çıkıyorsun falan :D
YanıtlaSilEvet, tam de o. Dünyayı kurtarmış gibiydim :)
SilÇekingenlik sıkıntılı bir durum. Bende de vardı, hâlâ biraz var. Sadece çok sinirlenince çekingenliğim gider, o anlarımı görenler de şaşırır tabi.
YanıtlaSilSinirlendiğin anlarda yanına yaklaşmamak lazım o zaman.
SilBelki de :) Biraz olsun bir şeyler kattılar gibi.
YanıtlaSil