Blogla ilgili Google’da araştırma yaparken daha önce hiç
denk gelmediğim bloglara denk geliyorum. Kendi hallerinde yazan. Hiç takipçileri
yok. Hiç yorum yapanları yok. O kadar sık da yazı girmemişler. 15 günde bir, ayda
bir belki. Demek ki öyle de blog yazılabiliyormuş. Sessiz sedasız. Kendi
halinde.
8 Yorumlar
Ben bir buçuk iki yıl kadar o şekilde yazmıştım. Yorum gelince insan daha farklı hissediyor tabi, en azından ben daha farklı hissediyorum etkileşim olunca. Ama yine de blog yazmak bir iş değil ki. Hepimiz amatörüz. Bence önce kendi için yazmalı insan. Kendi için yazmadığında yapay olur çünkü. En azından benim için. Keşfedilmemiş birkaç blog biliyorum. Onları keşfettiğim için de çok mutluyum. Ama bazıları çok yorum gelsin derdinde de değil zaten. Arada okurlarını misafir olarak ağırlıyorlar o kadar. Bu sevdiğim bir düşünce benim. Hem tercih biraz da bu.
YanıtlaSilSanki gizli bir hazine gibi saklılar. Ancak denk gelirsen görüyorsun. Onlara çok büyük saygı duyuyorum.
SilSeyircisiz oyun oynanmaz ama idealist oyuncular vardır ki gelen iki veya üç kişiye ben oyunumu oynarım derler ve sahneye çıkarlar.Birçoğu tanınmaz. Bu işte ona benziyor. Kişi kararlılıkla devam ederse daha bir çok süre bu devam eder bence.
YanıtlaSilSen nerdesin yahu. Kaç gündür yoksun :)
SilTelefon azizliğine uğradım neyse geldim artık buralardayım:)
SilBilgisayardan yazdığını sanıyordum ben. Neyse önemli olan tekrar buralarda olman :)
SilKardeşim düşürmeden önce evet sonra telefona geçtim (birkaç gün) şuan ikisi de iyi durumda:)
SilSağlıkları yerindeyse tamam :)
Sil