Gecenin sesi şu anda kulaklarıma dolan. Televizyon
açıktı. Onu kapattım. Bilgisayardan müzik dinliyordum. Onu da kapattım. Şimdi evin
içi de sessiz. Pencere açık. O pencereden arada bir hafif bir esinti geliyor. Ve
insana huzur veren sesler. Sessizlik ne güzelmiş ya. Kafam ağrımış sesten. Yaz gecelerine
özgü sesler geliyor kulağıma. Ve birde bilgisayar tuşlarına basma sesleri. Arada
bir uzaklardan köpek havlama sesleri duyuluyor. Aslında bu havada ne yapacaksınız
biliyor musunuz? Balkona çıkacaksın. Efil efil esecek hava. Yanında en sevdiğin
arkadaşlarından biri olacak. Karşılıklı sandalyelerde oturacaksınız. Hayatınızda
olup bitenleri paylaşacaksınız. Kimi zaman gülmekten gözlerinizden yaşlar
gelecek. Kimi zamansa boğazınız düğümlenecek konuşmaya çalıştıkça.
İKİ
ARKADAŞIN SOHBETİ
Gecenin sesi bölecek konuşmanızı bölecekse
eğer. Beraber dinleyeceksiniz bu sesi. Sonra konuşmaya kaldığınız yerden devam
edeceksiniz. Sabahı iş olmayacak bu güzel muhabbetin. Doğacak olan güneş, cumartesi
ya da pazar gününe doğmalı. Saat geç oldu, yarın iş var, erken kalkmak lazım
stresi olmamalı her iki kişide de. Sohbet, uykuya direnebildiğin kadar devam
etmeli. Ne zamandır böyle bir sohbete hasrettiniz çünkü. Gece 01:00’den sonra
serinleyebilir hava. Pike almalılar üstlerine belki. Konuşmaya öyle devam
etmeliler. Uyuya falan kalırlarsa üşümesinler diye. Gelecekte yapacaklarından
konuşmalılar. Umutlarından, hayallerinden. Elbette ki hayatlarında olan o özel
insanlardan. Sevdikleri adamlardan ya da sevdikleri kadınlardan. Ne zaman
evleneceklerinden. Gözleri parlamalı anlatırlarken.
YALNIZLIĞINA
EŞLİK EDEN HUZUR DOLU SES
Bazı yazarlar geceleri yazarlarmış. Herkes
yatarken. Gözlerden uzakta. Kimse ayak bağı olmasın diye. Bu ortamda da insanın
yazası gelir gerçekten. Neden gece yazmak istediklerini anladım şimdi. Az önce
balkonda arkadaşla oturup sohbet ederek vakit geçirilebileceğini yazdım bu güzel
gecede. Bazı akşamlar da yalnız olur insan. Yine bu güzel gece eşlik eder
insana. Evdekilerin hepsi uyuyordur. Ama senin gözüne uyku girmemiştir. Sıcaktan
atmışsındır kendini balkona. Gecenin o güzel sesleri arasında düşüncelere
dalarsın. Sonra uykuya yenik düşersin. O serin havada uykunun kollarında
bulursun kendini. Gecenin sesi, böyle bir yazı yazmama ilham oldu bu gece.
Foto kaynak: https://www.pexels.com/photo/silent-street-during-night-69791/
Hiç gece yazılanlar gündüz gibi olur mu :) bende gece yazmayi severdim. Artik kalmadi tabide. Sesi bende sevmiyorum en iyisi huzur. Sakinlik.
YanıtlaSilGeceleyin her şey sessizliğe gömülüyor. Günün koşuşturmasından sonra o sessizlik insana ilaç gibi geliyor. Yorum için teşekkürler.
SilGecenin sessizliği başka sesleri harekete geçirirken içimizdeki sesleri de uyandırır.
YanıtlaSil" Sessizliğin sesi" ne güzeldir.
Harika bir yorum olmuş. Yorum için teşekkürler.
SilYazın çok etkiledi beni. Güzeldi ve biraz duygusaldı da, ki tercihimdir. Duyguları paylaşmak o kadar güzel ki... Belki ilerleyen saatlerde ben, kaç gündür yanaşamadığım; önce notlarımı kalemle yazdığım defterimi önüme alıp senin verdiğin esinle yazacağım. Çocukların iyice enerjilerini harcayıp yorgun düşecekleri saati iple çektiğim bir yazlık sitedeyim. Sessizlik ya sabah erkenden, ya da gece geç vakitlerde oluyor. Ama kafam, tüm yazlık sakinlerinin sanki havuzu içmek istercesine iştahlı ve çığlıklı seslerinden, ardından çocukların tabii olarak neşeli seslerinden, havuzu alt üst etmelerinden ne de olsa yoruluyor. Bu siteye dair anlatacaklarım var. Yani hayatımın son beş senesinde nasılsa kısmet olan, öteden beri yaşayanların ise bu nimeti değerlendirmeleri hakkında. Hiç düşünmezdim ama çok şaşırdım. Kalemine sağlık Cem.
YanıtlaSilBu yorumun gururlandırdı beni. Yüreğine dokunabilmişim. Ne mutlu bana. Yorum için teşekkürler.
SilUzun yıllar karanlığa büründüm herkesten ırak olup gecemde hayaller kurmak için şimdi ise ne kadar çok uyanık kalsam daha iyi diyorum. Sessizlik bana bazen ilaç bazen acı veriyor. İnsanın konuşacağı bir dostu olmalı gerçekten, en azından insan nefes aldığını hissediyor
YanıtlaSilHerkes ırak olup geceye sığınmak. Ara ara hala yapılmalı bence. İnsanın kendisiyle baş başa kalması gerekir. Gerçek dostlara o kadar ihtiyaç oluyor ki. Yorum için teşekkürler.
Sil