Pazar günü çalışmak adama koyuyor. Çünkü o
gün tüm ülke yatar, çalışmaz psikoloji içinde oluyor insan. Halbuki o günde
çalışanlar da azımsanamayacak kadar çok olabilir. “Ama herkes şu anda sıcak
yataklarında yatıyorlar. Ben burada çalışıyorum” düşüncesi yok mu? Adamı kahrediyor.
Gerçi şimdi yatakta yatıyorlardır düşüncesi daha çok kışa aylarında insanı esir
alır. Şimdiki gibi yaz aylarında ise, “Millet şimdi bu güzel havada geziyordur.
Ben ise bu kapalı mekanda kalmak zorundayım” düşüncesidir benliğini saran. Tıpkı
bugünkü gibi. Birde şöyle bir pencereden bakarsın. Dışarısı güneşe boğulmuş. “Ahh
ulan. Şimdi dışarıda olup bu güneşin tadını çıkarmak vardı” dersin.
Duygularınıza katılıyorum, herkesle birlikte yapılan işler daha zevkli oluyor. :)
YanıtlaSilAynen :) Yorum için teşekkürler.
Silçok nadir de olsa pazar günleri çalışmak zorunda kaldım zordur hiç dinlenmeden işe tekrar başlamak en kötüsüdür :)
YanıtlaSilSormayın :) Yorum için teşekkürler.
Silbence de pazar çok sıkıcı
YanıtlaSilHem de nasıl. Yorum için teşekkürler.
SilOlduğumuz anı güzel kılan da zor kılan da biziz aslında :))
YanıtlaSilRuhen daha o kadar derinleşemedim :) Yorum için teşekkürler.
Sil