Mahalle yollarımız yapıldı sevinemedik...

     Bizim mahallenin yolları taşla kaplandı. Artık arabalar falan geçtiğinde toz toprak havaya kalkmayacak. Sonra yağmurlu günlerde yollar çamura bulanmayacak. Ama tüm bunlara rağmen sevinemiyorum ben. Hatta yollar yapıldı diye üzüldüm bile diyebilirim. Peki neden? Dün eve doğru geliyorum. Yanımda kardeşim ve yeğenim var. Birden hızlı bir şekilde bir cipin geldiğini gördüm. Bu mahalle yolu kardeşim. Burada her dakika çoluk çocuk mahallede oynar durur. Bu ne hız? Sonra aynı cip tekrar geri döndü. Yine aynı hızla. Sanki mahalleye yol yapmadılar da yarış pisti yaptılar. Şimdi mahalleye taş döşendi diye nasıl sevinebilirim ki? Biz vatandaşların durumu da bir garip olmuyor mu şimdi?

Yapılan mahalle yolları hız tutkunlarının işine yaradı

                      YOLLAR YAPILDI YİNE MEMNUN DEĞİLİM

     Yollar yapılmazken belediyeyi eleştirirdik. Şimdi yollar yapıldı yine memnun değiliz. Bu yollar yapılırken hiç böyle olacağı aklımın ucundan bile geçmemişti. Dün baktım bizim yan yola da asfalt dökmüşler. Eve gidiyorum yine. Arkamdan bir motorsiklet son sürat hız yapmış geliyor. Baktım motorsiklete. İki genç. “Bu yol zaten sizin için yapılmıştı değil mi?” dedim. Yolda yüz-iki yüz metre var. Tam basılacak tip. “Bunu yazmalıyım” dedim. Kardeşim de, “Yaz” dedi. Bu olay bana İstanbul’daki Bağdat caddesini hatırlattı. Orda da hız yapan arabalardan dolayı kaç kişi hayatını kaybetti. Ondan sonra yüz metrede bir kasis koydulardı. En son durum ne halde bilmiyorum.

                          HIZ TUTKUNLARI İÇİN PİST YAPILSIN

     Şimdi bizde mi böyle yapacağız? Ondan sonra bazıları da diyor ki: “Bu kasisler arabaya zarar veriyor”. E adamlar da haklı şimdi. Bunu diyenler arabalarına gözü gibi bakan insanlar. Yaşın yanında kuru da yanıyor yani. Böyle hız yapmayı seven tipler için pistler yapılsın. Adamlar gitsin hız heveslerini böyle gidersinler. Sizce de böyle yapılsa iyi olmaz mı? Düşünüyorum da bir insan mahalle arasında niye hız yapar? Hiç aniden yoluma bir çoluk çocuk çıkar diye düşünmez mi? Millet olarak bizlerde bir bencillik mi var acaba? Yani şöyle ki: O jipi kullanan benim yerimde olsaydı, muhtemelen oda aynı benim gibi düşünecekti. Ama direksiyonun başında ya, tüm bunlar unutuluyor. Sizce bu işler nasıl düzelir?