Bayadır çalışmıyorum.Artık çalışmak
istiyorum.Evde durmaktan patladım ve sıkıldım.Çalışırken,”Keşke evde olsam da
şu diziye şu filme ya da şu programa bakabilsem”der dururdum.Ve iş bulamadığım
zaman diliminde bu imkanım oldu.Ama iyi bir şey değilmiş.Her şey yerine göre
tatlıymış.Çalışmak gerçekten çok önemli.Dilerim başvurduğum yerlerden en kısa
süre içerisinde bir cevap gelir de rahatlarım artık.
İlk zamanlarda tatlı geliyor tabi
çalışmamak.Ohh devamlı evdesin.İstediğin saatte yatıyorsun,istediğin saatte
kalkıyorsun.İstediğin ne ise sabahlara kadar izleyebiliyorsun.Bunlar bir zamana
kadar çok güzel.Ama an geliyor onlar da sıkmaya başlıyor artık.Bir şeyler
yapmak istiyorsun.Bir şeyler üretmek ve bu ürettiğin şeyler karşılığında paranı
kazanmak.
Aslında anlıyorsun ki çalışmak tek para
içinde değil.Kendini bulmak,sosyal ortama katılmak ve bir işe yaradığını
hissetmek gibi manevi bir yanı da var çalışmanın.Devamlı dört duvar arasında
kalınca bitiyorsun.Paslanıyorsun.İçine kapanıyorsun.Acayip bir hayat yani işsizlik
hayatı.Bu da bana bir hayat tecrübesi oldu.İşsizlik hayatı nasıl oluyormuş onu
gördüm.Bir işsizin psikoloji nasıl oluyormuş onu tattım.Aslında çok kötü bir
durum da değil.Sadece uzun olmaması koşuluyla.
Blog linki:yasamdanyazilar.blogspot.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder