Bilmiyorum sizde de oluyor mu?Bazen
durmadan okumak istiyorum.Sabahlara kadar.”Sadece yemek için ara vereyim
devamlı okuyayım”diyorum.Ama bir zaman da geliyor ki canım hiç mi hiç okumak istemiyor.Sanki bir daha elim
hiç kitaba gitmeyecekmiş gibi hissediyorum.İsterdim ki canım hiç sıkılmasın
devamlı okuyayım.Bilmiyorum devamlı roman okumaktan dolayı mı böyle
hissediyorum?
Değişik türde kitaplar okumuş olsam bu
sorun ortadan kalkar mı diye düşünmedim değil.O yüzden son olarak kütüphaneden
aldığım kitapların hepsini roman olarak almadım.Bir tane günlük aldım.Bir tane
inceleme kitabı aldım.Üçüncü kitabı da farklı alacaktım ama farklı bir şey
bulamadım.Mecburen yine roman almak durumunda kaldım.İlk olarak günlükleri
okuyarak başladım.Romanı en sona bıraktım.
Günlük okumanın güzel yanı da:Kimin ismi
geçiyorsa hemen google’a yazıp resmini görüyorsun.”Şu anda hakkında bahsedilen
adam demek buymuş”diyorum.Romanda,sonuçta hayali bir karakter.Ne kadar hayal
edebilirseniz tasvirinden o.Okuduğum günlük,yazar Muzaffer Buyrukçu’ya ait.Yazarlarla
yaşadıklarını anlatmış.İlk sayfalarda şair Cemal Süreya ile olan yaşadıklarını
anlatıyor.O ismini duyduğumuz büyük şairin normal hayatlarından kesitler
sunuyor.Bu da heyecan verici.
Foto kaynak :www.sitebuilderreport.com/stock-up
Foto kaynak :www.sitebuilderreport.com/stock-up
Blog linki:yasamdanyazilar.blogspot.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder