Aşk olmadan olmuyor

     Olmuyor be olmuyor. Sevmeden olmuyor...Sevilmeden olmuyor...O sevmek yok mu sevmek...İnsana öyle bir yaşam enerjisi katıyor ki...Derlerdi de inanmazdım...İnsan kendini bir dağı yerinden oynatacak kadar güçlü hissediyor...Öyle güçlü bir duygu işte...Hayat toz pembe oluyor...Başına ne dert gelirse gelsin hepsiyle basa çıkabilecek gibi hissediyorsun kendini...Hayatına anlam katmış oluyorsun...Sabah kalkmak, işe gitmek için bir nedenin oluyor...İnsanı tamamen hayata bağlıyor yani daha ne olsun...Çirkinliklerle dolu şu dünyada en güzel şey bence aşk...

foto kaynak: unsplash.com

     Düşünün ki sevince böyle muhteşem duygular yaşayan biri bir ayrılık halinde nasıl dünyanın en berbat duygularını yaşar...Dağ dedik, toz pembe hayat dedik, her türlü dertle başa çıkabilmek dedik...Bir de bunların tersini düşünün. ..Nasıl, birinin bu duyguları yaşadığını bilmek bile ürkütücü değil mi? Dileyelim ki kimse bu kötü duyguları yaşamasın...Ama çoğumuz yaşamışızdır... Ben de yaşadım.

       İnsan öyle kötü öyle kötü oluyor ki...Ne yediğinden anlıyor insan ne de içtiğinden...Öyle ortada ruh gibi dolaşıyorsun...Hep o eski mutlu anlar geliyor aklına. ..Tekrar tekrar yaşayıp duruyorsun onları...Uyanıkken yetmiyor...Uyurken bu sefer rüyanda devam ediyor depresyon. ..Ama tamamiyle geçmiyor o yara...Sadece kabuk bağlıyor. ..Her zaman içinde bir sızı olarak kalıyor. ..Ara ara hatırlıyorsun onu...Belki bir söz. ..Belki bir davranış. ..Belki bir koku. ..Evet bir koku.

        Her şeye rağmen hayat devam ediyor. ..Zor da olsa kalkıyorsun ayağa. ..Her şeye rağmen yeniden sevmeye ve sevilmeye hazırlıyorsun kendini.