Ahmet Ümit'e göre çocukların yaratıcılıkları ölüyor...

     Geçen Ahmet Ümit’in bir röportajını okudum. Röportajında, çocukluğundan başlayarak nasıl yazarlık için dolduğunu anlatıyordu. Kendisi Gaziantep’li. Ve onun çocukluğunda hep çocuklara masallar anlatılırmış. “Ben masallarla büyüdüm” diyor Ahmet Ümit. Masallarla büyümesi demek, hayal dünyasını alabildiğine genişlemesi demek. Şimdi çocuklara masal anlatan anne baba mı kaldı? Sabahtan akşama televizyon başında çizgi film, olmadı elinde tablet, telefon. Yeni çağ çocukların elinden hayallerini aldılar galiba. Konuyu biraz daha açayım. Ahmet Ümit’in Ntv’de her cumartesi, Önce Söz Vardı programı var. İskender Pala ve Mario Levi ile beraber yaptıkları. 23 Nisana özel edebiyatta çocuklar konuşuldu. Orada bir konuşmasında şunu paylaştı Ahmet Ümit: “Eskiden masal dinlerken çocuklar, mesela bir dev geçerdi masalda.

                                                      AHMET ÜMİT’İN SANATÇI BAKIŞI

     Çocuk kendi hayal dünyasına göre kafasında canlandırırdı o devi. Ama şimdi öyle mi? Bir çizgi filmde ya da animasyon filmde çizenin yaptığı bir dev var. Çocuk, ‘Demek ki dev böyle oluyor’ diyor. Yani kendi hayalinde canlanacak olan bambaşka bir dev kısıtlanıyor, sınırlanıyor”. Yani yaratıcılık ölüyor diyor Ahmet Ümit. Daha ben hiç bu açıdan baktığımı hatırlamıyorum olaya. E yazar sonuçta. Dünyaya bizim gibi sıradan bakmıyor. Sanatçı duyarlılığı var. Sanatçı bakışı, sanatçı düşünüşü var. Şimdi böyle bir dünyada çocuklara kitabı sevdirmekte zor olsa gerek. Devamlı televizyonda çizgi film oynarken. Yetmedi ellerinde devamlı tablet varken.

                                               YENİ NESİL ÇOCUKLAR NE ANLATACAKLAR?

     Bir yerde duymuştum. Çizgi filmler çocukları aptal yapıyor diye. Doğru olabilir. Çocuklar robot gibi oluyorlar televizyonun, tabletin başında. Ahmet Ümit’in anlattığından anladığımız. Çocuklar tek bir kalıba sokuluyor. Tek tip düşünüyorlar. Yukarıda anlattığım dev hikayesinde olduğu gibi. Ondan sonra gel bu çocuktan yaratıcılık bekle. Belki son dönemde, büyük yazar ışığı veren yazarların ve kitapların çıkmaması buna bağlanabilir mi? Şu hayatta her şeyimiz rutine binmişken, bu çağın çocukları neyi anlatacaklar ki? Bir de üstüne üstlük yaratıcılıkları örselenirken. Ahmet Ümit’in zamanındaki masallar, aile bağları, mahalle kültürü, köy hayatı, sabahtan akşama sokakta oynama mı kaldı ki? Peki siz neler diyorsunuz bu konuda?

Foto kaynak:Pixabay.com

Blog linki:yasamdanyazilar.blogspot.com