Unutkanlık sizde de var mı?..

             Evet,ben unutkanım.Bu gerçekle yüzleşeli çok oldu.Zaten insanın iç barışının ilk şartı kabullenmek değil midir?Ben de kabullendim bu durumu.Daha az önce markette şemsiyemi unuttum.Şemsiyemi almak için tekrar markete dönerken,”Bunu yazmalıyım.Bakalım benim gibi unutkan çok var mı?”dedim.Huyumu bildiğim için biri bana unutmaman gereken bir şey söylediğinde,”Muhakkak hatırlat.Yoksa ben kesin unuturum”diye uyarıyorum karşımdakini.

   

             Bundan yıllar yıllar önce yaşım on iki mi,on üç mü neydi,o zamanda otobüste yeni aldığımız şapkamı unutmuştum.Evde bir dünya azar yemiştim anne babamdan.Demek ki bende başından beri varmış unutkanlık.O yüzden kendime bir savunma mekanizması oluşturdum bu konuda.O da yazmak.Markete giderken de annem,”Şunu şunu al”der ama ben her zaman ki gibi yine unuturum.O yüzden alacaklarım beş parça şey olsa bile yazarım.   

             Bazen kendimde şunu da denk geldim.Eğer unutmamam gereken şey yapmayı istemediğim bir şeyse o şeyi unutuyorum.(Farkındayım çok şeyli bir cümle oldu:)Beyin bu noktada devreye giriyor bana unutturuyor heralde.Daha doğrusu ben beynime,”Unut”diye sinyal gönderiyorum.Bilmiyorum sizde böyle bir durum var mı?

Foto kaynak:http://www.sitebuilderreport.com/stock-up#q=woman&page=1

             

Blog linki:yasamdanyazilar.blogspot.com.tr