4 yaşında
bir yeğenim var.Adı Aras.Bugün,çizgi film kanallarını gezerken Tomas’ı görünce
yüzü ışıldadı.”Aaa Tomas”dedi.O an düşündüm.”Bir insan,bir çizgi film için bu
kadar sevinir mi?”diye.İşte,çocuk olunca seviniyorsun.Yahu çocuk olmak ne
güzelmiş.Bir çizgi filmi görünce heyecanlanmak ne güzelmiş.Bugün o günlerimi,çocukluğumu
ne kadar da özlediğimi fark ettim.Ve çocukluğumdaki hiç kaçırmadığım çizgi
filmlere gittim.
Neler yoktu ki bizim zamanımızda.Bu
arada ek bir bilgi vereyim.Bizim zamanımız diyorum.Ben 1987’liyim.Yavaş yavaş
30’a merdiven dayamaktayım.Sizinle
çocukluğumun o unutamadığım ve hala çıktığında izlediğim çizgi filmleri
paylaşmak istiyorum.
1)Şirinler:Aklıma ilk Şirin Baba gelir
Şirinler deyince.Ve mantardan evler.Şirinler’e dair en çok hatırladığım şey de
Şirinler’in başlayış fragmanının sonundaki söze inanmamdı.Hani orda diyordu ya,”Siz
de uslu bir çocuk olursanız belki bir gün Şirinler’i görebilirsiniz”diye.O söze
o kadar çok inanmıştım ki.Şimdi de o söze inanmamı çocukluğun o temiz saflığına
bağlıyorum.Keşke hep böyle şeylere inansak değil mi?
2)Ninja
Kaplumbağlar:Şimdilerde yapılan Ninja Kaplumbağları hiç beğenmiyorum.Böyle
gözleri bembeyaz.Araba farları gibi.Hiç orjinalinden örnek almamışlar.Ama o ilk
Ninja Kaplumbağalar bir harikaydı.
3)Casper:Ninja Kaplumbağalar’ın yeni
dönem çizgi filmlerinde olduğu gibi Casper’ın da yeni bölümleri çok kötü.O eski
incelik ve naiflik yok.Çizgi film için incelik ve naiflik kelimeleri kullanılır
mı?Casper için kullanılır.
4)Tom
ve Jerry:Herhalde Tom ve Jarry’i unutmamı beklemediniz.Kim bilir kaç nesil
onlarla büyüdü.Bu arada hemen belirteyim ben Tom’cuydum.
Blog
Linki:yasamdanyazilar.blogspot.com.tr
İnsana tebessüm ettiren güzellikte bir yazı olmuş. Boş bir vaktimde bende karalayayım bari, çocukluğumun çizgi filmlerini.
YanıtlaSilBence de karalayin. O günleri yazmak huzur veriyor. Vakit ayirip yorum yaptığınız için teşekkürler Burak Güngör.
Sil"Kimse mutsuz değildir. Sadece bazıları çocukluğunu kaybetmiştir." demiş William James. Çocuk olup da mutsuz olmak neredeyse olanaksız. Böyle olunca, arada bir çocuklaşmak gerek. Ve çocukluğuna dönüp çocukça oyunlar oynamak, çizgi filmler izlemek gibi. Kısacası, çocukla çocuk olmak bile insanı mutlu ediyor. :)
YanıtlaSilYegenim Aras sayesinde cocukluguma dönüyorum:) Vakit ayirip yorum yaptığınız için teşekkürler Sahriye.
Sil