Kütüphaneden Ahmet Ümit’in, Agatha’nın Anahtarı kitabını aldım. Meğer hikayelerden oluşan bir kitapmış. 10 sayfalık polisiye hikayeler. Benim için enteresan bir deneyim olduğunu söylemeliyim. Ben hep baştan sona bir hikayenin, daha doğrusu bir romanın içinde yol almaya alışmışım.
KANAL İSTANBUL GERÇEKTEN GEREKLİ Mİ?
Kanal İstanbul
projesi gerçekten gerekli mi? Gönül rahatlığıyla, “Evet, gerekli” diyemiyorum. İktidar
yanlısı bir uzman konuşsa, “Gerekli” der; Muhalefet yanlısı bir uzman konuşsa, “Gereksiz”
der. Gel de çık işin içinden. Kanal yapıldıktan sonraki etkilerine bakarak
karar vereceğiz anlaşılan.
MUHALEFETE GÜVENEMEYEN MİLLET…
Hala bu millet,
Erdoğan gittikten sonra muhalefetin ülkeyi yönetip yönetemeyeceğine dair endişe
işinde. Yoksa çoktan seçimde Erdoğan’ı kaybetmiş görebilirdik. Ama muhalefet
güven vermiyor.
Kısa bölümlerden oluşan yazıları okumayı tercih ediyorum ben de. Zira pek aklımda kalmıyor.
YanıtlaSilKısa yazılar daha çok ilgi çekiyor. Şahsen benim de. Okuması kolay :)
SilHocam, içinde kısa öykülerin olduğu kitaplar bana daha cazip geliyor :-) En azından hayal kırıklığı yaşama ihtimali azalıyor gibi :-)
YanıtlaSilKesinlikle hocam. Hayal kırıklığının önüne geçiyor :)
SilKısa kısa hikâyelerin olduğu kitapları çok severim ancak hiç polisiye okumamıştım güzel olabilir ^^.
YanıtlaSilDenemelisin :)
Sil