 |
| foto kaynak: unsplash.com |
Dostoyevski’nin Yeraltından Notlar kitabına başladım. Kitabın sadece 15 sayfasını okudum. Verdiğim tepki, “Ne anlatıyorsun sen abi?” oldu. Bi kitapta hemen anlaşılsın be. Ya tamam, yazım tarzı güzel. On numara. Yağ gibi akıyor okurken. Ama ne anlatıyorsun sen abi ya? Bıraktım kitabı. Artık sabrım yok bu tür kitaplara. Ben de kitabı okuyacağım da ağzım açık kalacak diye bekliyorum. Beklentimi çok yüksek tutmuştum bu kitap için. Hayal kırıklığı da ona göre fazla oluyor tabi.
hehe dostonun ağır kipatlarından tabiiii :)
YanıtlaSilAynen Deep :)
SilKlasikler derin kitaplardır. Dönemin izlerini çok yoğun taşır. İyi okunursa makale ve deneme konusunda kişiyi besleyici etkisi de vardır. Ancak bir macera kitabı değil o, o yüzden tarzın dışındaysa sıkılman normal.
YanıtlaSilDiğerleri de böyle hissettirecektir sana :) Dostoyevski candır ^^
Tarzımın çok çok dışında :)
SilKlasiklerin en büyük özelliği bu sanırım:-)) Günlerce oku, sonra da "ne anlattı acaba bu" diye kara kara düşün:-))
YanıtlaSilAynen ya :)
SilÇok ağır değil mi ? İnsan bir yerden sonra dinlenmek istiyor okurken yorulmak değil maalesef
YanıtlaSilAğır kitapları kaldıramıyorum artık
SilBen de okumuyorum artık.
YanıtlaSilBen sadece 9 sayfa dayanabildim. :) Dostoyevski'nin bu kitabını sanki Yeraltından not okumak için değil de, Yeraltında not aramak için elime almışım.
YanıtlaSilBen de kendine ait çok gizli şeyler açıklayacak diye okumaya çalıştım :)
SilAnlaşılmayan sıkıcı şeyleri övme modasına katılmamanız beni sevindirdi :)
YanıtlaSilÇok teşekkürler :)
SilDostoyevski’ye başlamak için yanlış bir kitap sanırım zira bende karantinanın başlarında yeraltından notlar'a başlamış lakin sizin gibi 15 sayfayı zor okuyabilmiştim. Anlattıklarını anlamak için sürekli durup düşünmek gerekiyor, bu da biraz yoruyor insanı. Karamazov Kardeşleri çok merak ediyorum 800 küsur sayfa onu nasıl okurum diye düşünüyorum :((
YanıtlaSilDurup düşünerek hiç okuyamam ki ben :) Karamazov Kardeşleri ben de okumak istiyorum.
Sil