Kurban Bayramı’nın dördüncü ve son günüydü bugün. Düzce’de bir işim vardı. Bayram nedeniyle otobüsler ücretsizmiş. Rahat rahat bindim otobüse. Harika bir duygu. Yaşadığım yer küçücük bir yer. Ama buraya beşinci eczane açılıyor. Adım başı eczane açılıyor. Eczane açma belgesini bakkaldan mı dağıtıyorlar nedir. Ülkede BİM, A101 ve eczaneler. Adım başı, her yerdeler. İş yerinin güvenlik görevlisi, otobüsün şoförü ve yemek yediğim yerdeki garson kız. Hepsinin yüzünden düşen bin parçaydı. Hepsi bıkkındı. Ben de öyleyim çalışırken. Neden böyleyiz peki? Son günlerde telefonum ağır gelmeye başladı bana. İphone 8 kullanıyorum. Elimde kullanırken, “Bu niye böyle ağırlaştı?” diyorum. Bunun dışında şarjının çabuk bitmesine son günlerde taktım kafayı.
Eczanelerin çok olması nöbetçi eczaneyi yakınlarda bulmak için kolaylık olabilir. Eskiden hiç önemli değildi bizim için de eczaneler ancak çocuk olunca kolaylık sağlıyor yakında eczane olması. :)
YanıtlaSilSiz de haklısınız :)
SilÜlkede BİM, A101 ve eczaneler, kısmına güldüm :)
YanıtlaSilHem yaşam şartları, hem sıcaklar... Diğer insanlar da sinir bozucu olabiliyor. Bilemiyorum bir süredir münzevi hayatı yaşıyorum, ben bile bıktım. Gerçi benim bıkkınlığımın nedeni bambaşka ama neysee :) Hayat böyle işte. Bazen güler, bazen bıkarız.
Öyle değil ama :) Çok münzevi hayat da sıkıyor belli bir zaman sonra. Her şey kararında :)
SilÇalışmak bir süre sonra insana monotonluk katıyor. Üretkenliğimiz azalıyor. Çünkü her gün işe gittiğimizde sürekli aynı işi yapıyoruz. İnsan üretken bir varlıktır. Yeni şeyler üretmelidir. Bu insanın yaratılışı gereği olan bir şeydir. Bir insan yeni bir şeyler üretmezse bir süre sonra bıkkınlık ve sonrası depresyon oluyor malesef.
YanıtlaSilKesinlikle. Bunun üzerine kafa yorayım ben.
Silbizim ülkede herkes sıkkın bıkkın yaa :)
YanıtlaSilEvet, herkes Deep :)
SilPsikolojik:)
YanıtlaSilHangi konu :) Detay verseydin iyi olurdu :)
Sil