Powered By Blogger

27 Ocak 2019 Pazar

Hikaye yazabilirim zannetmiştim...


     Yine, “Ne yazayım?” diye konu araştırması yaparken, “Niye hikaye yazmayı denemiyorum ki?” diye sordum kendime. O an, bir hikaye yazabileceğime o kadar inandım ki. Bir adam hayal ettim. Karlı bir günde, mahallesinin sokağında yürüyen. Etrafında kimsenin olmadığı. Peki bu adamın sokakta ne işi vardı? Çünkü evinde kimse yoktu. Tek başına yaşıyordu. 

hikaye yazmak

     Evde sıkılmış, kar kış olsa da hava almaya çıkmıştı. Sonra eve döndü. Evde iki tür soğuk karşıladı onu. Bir, havanın soğukluğu. İki, tek başına yaşamanın o manevi soğukluğu. İşte buraya kadar yazdım. Ama bundan sonrası gelmedi. Tıkandım kaldım. Oysa bu hikayeyi yazmaya başladığımda, bir çırpıda yazacağıma o kadar inanmıştım ki.

Foto kaynak: https://unsplash.com/photos/_AR74EoWdy0

44 yorum:

  1. Inşallah
    Kolaylıklar dilerim

    YanıtlaSil
  2. En azından karakteriniz var, evden çıkmış, geri gelmiş, niye ki, niye yalnız ki..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Anlık öyle bir yazdım. Ötesini, berisini hiç düşünmedim.

      Sil
  3. hadi yazayım deyince değilde kendiliğinden geldiği zamanlarda devam ederseniz neden olmasın?

    YanıtlaSil
  4. Hocam o güzel başlangıçlar bende de oluyor. Sanırım bir taslak çizmekte fayda var. Giriş gelişme ve sonucun baştan tespit edilmesi gerekiyor. Ben yapamadım bari siz bir daha deneyin. Teşekkürler.

    YanıtlaSil
  5. İlham gelirse yazarsın Cem. Vazgeçme dene :) Mekan zaman ve karakter belirle. Birde ana konu. Gerisi kendiliğinden gelir.

    YanıtlaSil
  6. Aslında fena da baslamanmışım tek basinaligin soğukluğu güzel ifade...

    YanıtlaSil
  7. bu ilham bazen gelip insanı kandırıyor yazmaya başladıktan sonra birden gidiyor çok uyuz oluyorum bu ilhama 😅🤬

    YanıtlaSil
  8. Başlamak bitirmenin yarısıdır, devam bence :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu motive edici yorum için çok teşekkürler 😀

      Sil
  9. giriş sonuç bölümü var bunun cem gelişme nerede

    YanıtlaSil
  10. Burdan devam et. Hayat ona yeni başlangıçlar yaşatsın. Önce bi köpek alsın. Köpeğini gezdirmeye gittiğinde, tatlı bir kadınla karşılaşsın. Kadın da köpeğiyle geziyor olsun. Tanışsınlar ve yalnızlık son bulsun:)
    Vakit bulduğumda ben de yazacağım. Kafamda bi hikaye var. Sonu yalnızlıkla bitiyor.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aslında hikayeyi buradan alıp sen finale bağlayabilirsin 😉

      Sil
  11. Sen biraz kendini anlatmışsın gibi geldi bana. İnsan içindeki o manevi soğukluğu nasıl giderebilir? Hayatına birini alarak. Ya da bir hayvan dost edinerek. Şayet bir hayvan dost edinirsen hikayenin devamında içindeki manevi boşluğu giderecek gerçek kişiyi bulabilirsin. Çünkü hayvanı seven, insanı da sever. Böyle yazmaya devam edersen bu roman bile olur.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bir tane kedim var. Adı Osman. Onu seviyorum. İnsanları da seviyorum. Roman olmasını gönülden isterim. Nasip.

      Sil
  12. Bu hikayede SENden bir şeyler var gibi. Yalnızlık ve soğuk kelimelerine ayrı bir zenginlik katmışsın, olacak bu iş bence. İçine yazma hissi geldikçe yazmaya devam. Hatta buna part-1 de, part-2 diye devam edersin.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu ne güzel bir yorum böyle. Çok teşekkürler Duo Diyet.

      Sil
  13. mücadeleyi bırakma sevgili Cem. Devam et lütfen.. ilk olarak hikaye de olsa bir plan program üzerinde çalışıyoruz. Öyle sallama falan değil. Hikayenin kahramanı, mekanı, dostları kısa bir ön kurgu yaptıktan sonra - ki ben bazen üç gün üzerinde çalışırım - karalamaya başlıyoruz.
    sakin bir ortam, biraz müzik, sıcak bir kahve olmazsa olmazlar.. Sonra bir parça ilham için zorluyoruz kendimizi. İnanmayacaksın ama bir süre sonra kelimeler dökülüveriyor.
    Benim aşağıya linkini eklediğim hikayemi okumanı rica ediyorum. Kurgu ön hazırlığı 2-3 günümü aldı. 6-7 saatte bitirebildim. ben çok beğendim. okur da çok beğendi.
    https://tanerkoc.blogspot.com/2018/12/adaya-mektuplar-1.html

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yol gösterici bir yorum oldu benim için hocam. Çok teşekkürler. Hikayenizi okurken sadece bir hikayedir diye okuyup geçmeyeceğim. Nerede, ne yapmışsınız hepsine ayrı ayrı dikkat edeceğim.

      Sil
  14. Karar verince olmuyor da olmadik zamanda insanin aklina geliveriyor.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben daha yeniyim hikaye yazmada. Umarım olmadık zamanda gelir aklıma :)

      Sil
  15. Her gün yazmaya zaman ayırırsan, bir süre sonra kelimeler akacaktır kaleminin ucundan diye düşünüyorum.
    Düzenli pratik ve bolca sabırla neden olmasın ki?
    Murakami'nin yazmaya başlama hikayesi ilham verici olabilir belki :)

    YanıtlaSil
  16. Hikaye yazmak hemen biranda ilhan geldi yazdım demek kolay ama yazmak olayları çevreyi anlatmak gözlemlemek gözlemlerini basit ve akıcı bir dille aktarabilmek zor ama Tebrik ederim başlamak yüzde ellisini geriye atıp yolu yarılamaktadır devam kardeşim
    https://www.tolum.site/2019/01/blogger-kime-denirblogger-ne-is.html

    YanıtlaSil
  17. Ortaokuldayken hep hikaye yazardım! Yıllar sonra farkettim ki kara kalemle yazmışım!Çoğu yerinden silinmeye başladilar! Daha sonrasinda ise bir temizlik sırasında onları attım, büyük ihtimal sobada yandılar o dönem 😔Şuan o kadar pişmanım ki! Çocuklar bile merak etti. Onlara gösterip örnek olabilirdim. Yazmayı çok seviyorum. Ama şuan zaman yok. Fakat bazı geceler çocuklara masal anlatıyorum,hikaye tadında,sonu mutlaka heyecanlı bitiyor, çocuklar mutlaka o hikayeyi yaşıyorlar ve bunları unutmupyorlar! Bazen bende anlattıklarının etkisi altında kalıyorum. Bu sanırım içten gelen birşey. Olmadığı için üzülme. İllaki birgün dökülürler 🙏👍

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bence ilk fırsatta çocuklarına anlattıklarını yaz Serpil. Biliyorsun Harry Potter'ın yazarı da çocuklarına anlattığı hikayeleri yazınca buralara geldi. Senin için niye aynısı olmasın :)

      Sil
  18. olsun yaa bu haliyle de bir görelim. öyküler bir anda başlayıp bitebilir ve olay, aksiyon filan lazım değil. bu öyküdeki konular yeterli ki bir öykü için yanii :)

    YanıtlaSil
  19. Biraz daha düşün bakalım devamı gelir belki

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Düşünüyorum Tigris. Bakalım gelecek mi devamı.

      Sil
  20. Bir ara hanım blogcular arasında hikaye tamamlama olayı vardı. Birisi bir hikayeye başlayıp bir noktada bitiriyordu; sonrasında pasladığı diğeri kaldığı yerden kendi kurgusuyla hikayeye devam ediyordu. Silsile hâlinde devam ediyordu bu. Hâlâ var mı bilmiyorum ama bu geldi aklıma...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet abi bende hatırlıyorum o hikaye olayını. Ben devam ettirmezdim bana gelse hikayeyi.

      Sil