Tiyatrocu olmak isterdim bir zamanlar. Hangi
mesleği yapacağım konusunda kararsız olduğum zamanlardı. Gerçi şimdi de hala
neye yeteneğim var bulamadım ya. Hayatımızı idame ettirmek için çalışıyoruz
işte. Bizim belediyede tiyatro kursları vardı. Bir ara gittim başvurdum. İsmimi
ve telefon numaramı aldılar. Kurs başladığında arayacaklardı sözde. Ama hiç ses
seda çıkmadı. O günden sonra da hiç tiyatro meselesiyle ilgilenmedim. Tiyatroya
yeteneğim olduğunu düşünmüyorum. Ama yeteneğim olmasa bile, hiç olmazsa bir
tiyatro oyununda oynamam gerektiğini düşünüyorum. Tiyatronun tozunu yutmalıyım
yani. Gelecek planlarım arasına aldım bunu. O deneyimi yaşamak istiyorum. Gerçi
o kadar insanın karşısında heyecanlanmadan nasıl oynarım? Ama diğer yandan da o
kadar kişinin seni izlemesi insana cazip geliyor.
Foto kaynak: https://www.pexels.com/photo/people-at-theater-713149/
Kısa bir süre önce sahne tozunu tekrar yutabilmenin tadını yaşadım ;) Karşıyaka Belediye Tiyatrosunun kurs sonu gösterisinde.Uzun yıllar öncesinde kalan o müthiş duygu hiç değişmemiş meğer.Yetenek istek ve çabayla geliştirilen bir şey.O yüzden, böylesi bir isteği deneyime çevirin derim ;)
YanıtlaSilBu motive edici ve harika yorum için teşekkürler :)
Sil