Eski sevgilimden sonra yaşadıklarım...

          Eski sevgilimle devam etseydik acaba ne olurdu?Mutlu olur muyduk?Bu gibi sorular zaman zaman aklımı kurcalıyor.Bilmiyorum sizin de kurcalıyor mu?Ben bu durumumdan çok şikayetçiyim.Neden böyleyim ki?Olan olmuş,biten bitmiş önüne baksana.Yok beynim ya da kalbim ısıtıp ısıtıp bu soruyu hep önüme sürüyorlar.Ve ben de içten bir cevap vermediğim için bu kısır döngüden kurtulamıyorum.Verdiğim cevap bir zaman hem kalbimi hem de gönlümü eyliyor.Ama sonra yine duygularım depreşiyor.Yine kendimi,kendime bu soruyu sormuş olarak buluyorum.Yine doğru dürüst bir cevap yok.Yine erteleme.Böyle bir kısır döngünün içindeyim işte.Bu durumum ne zamana kadar devam eder bilemiyorum.Bu konuda tecrübesi olanlar bu süre daha ne kadar devam eder sorusunun cevabını benle paylaşırlarsa çok mutlu olurum.

          Önce ilişkimi duygusal olarak ele alır incelerim.Eski sevgilimle gezdiğim,dolaştığımız yerleri anımsarım.Sonra da iyi yanlarını düşünürüm.Bunu da düşündükten sonra kendi kendime,”Mis gibi kızı kaçırmışsın”derim.”Sadece duygularına kapılma.Bir de mantık açısından değerlendir”konuyu derim sonra.Başlarım bu sefer mantık penceresinden ilişkimizi değerlendirmeye.Bu sefer de karşılaştığım sonuç,”İyi ki devam etmemişsin yoksa daha büyük sorunlar yaşayabilirdin”olur her zaman.Kalbim,devam etmeliydin der.Mantığım,iyi ki devam etmemişsin der.Yine böylece bir ikilemde kalmış olurum.Hayatta hiç sevmediğim huylarımdan biridir ikilemde kalmak.Ayrılığımızın ilk ayları bu ikilem arasında çok kaldım ve çok ezildim.Ama zamanla taşlar yerine oturmaya başladı.O ilk andaki gibi çok heyecanlı,duygunun daha çok önde gittiği değerlendirmeler yapmıyorum artık.

          Ara sıra facesine girerim,bakarım.Sanırım bu durum en azından herkeste vardır.İçim cız eder.Onun bir resmini görmeyeyim yeter işte.Düşünürüm kendi kendime,”Bir zamanlar bu kız seni seviyordu”diye.Eski sevgilisine dönmüş.Hele birde beraber çekilmiş fotograflarını görmeyeyim mi?Başımdan aşağıya kaynar sular döküldü.Vücudum sanki zangır zangır titremeye başladı.Nefesim kesiliyor sandım.”Bu olamaz.Beni bu kadar çabuk unutmuş olamaz”dedim.Çünkü kendime çok güveniyordum.Biliyorum hatalarım oldu.Ama eminim ki benim davrandığım gibi kimse ona davranmamıştır.İşte ben buna çok güvendim.Ama yanıldım.Her şey bitmişti.O kendine çoktan yolunu çizmişti bile.Kadınların ilişki konularında erkeklere göre daha güçlü olduklarını etraftan duyardım.Bir karar alıyorlar ve hemen uyguluyorlar.Benim eski sevgilim de aynen böyle yaptı.Bende acı bir tecrübeyle kadınların ilişkilerde daha güçlü olduklarını öğrenmiş oldum.

         “Peki şimdi ne olacak?”derseniz olacak bir şeyi yok.Herkes kendi hayatına devam edecek.Yaşadıklarımız hem ona hem de bana bir tecrübe,yani bir hayat tecrübesi olarak kalacak.Ama yine de merak edemeden duramıyorum işte.Yıllar yıllar sonra ben gelir miyim aklına?”Keşke onunla bu hayat yoluna devam etseydim”der mi?

Blog linki:yasamdanyazilar.blogspot.com