İnsan bazen geceleri hemen yatmak istemiyor. Oturdukça oturası geliyor. Mesela ben dün akşam oturmanın cazibesine kapıldım. Saati gecenin ikisi yapıp öyle yattım.
GİŞEDE
ÇAKILMASIN, ÜZÜLÜRÜM…
Cem
Gelinoğlu’nun yeni filmi Tur Rehberi’nin teaser izledim. Berbattı. Umarım film
de böyle olmaz. Çünkü severim kendisini. Gişede çakılmasını istemem.
ÇILGINCA
BİR DENEYİM…
Alışkanlık
haline getirmek için bir şeyi her gün yapmaya çalışmak çılgınca bir şey. İlk başta
çok basit bir şey gibi geliyor. Ama zamanla bir stres sebebi oluyor.
SIKI
FIKI ARKADAŞLIĞIN SONU…
Çok
iyi arkadaş olsanız da sizi bağlayan şey ortadan kalktığında eskisi gibi
olamıyorsunuz. İş ya da okul. Herkes hayat mücadelesine kaptırıyor kendini. Ama
kırk yılda bir araşıp, buluşup, bir şeyler içebiliyorsunuz. Asla o eski sıkı
fıkılık olmuyor.
Ben de akşamları uykunun cazibesine kapılıyorum sanırım. Uyuyakalıyorum, hiç hoşuma gitmiyor :) Sonra gece uykum gelmiyor.
YanıtlaSilBazen bir şeyi yapmaya elim gitmiyor, çok üşeniyorum. Ama yapınca iyi hissediyorum. İşte aslında bir şeyi alışkanlık haline getirmek de bir yandan üşengeçlikle savaşmak benim için :)
Son kısma katılıyorum. Bir de uzun zamandır birbirini tanıyan kişilerden biri üstüne vazife olmayan rollere de bürünebiliyor. Yaşandı :) Ama tabi bunun dışında demek istediğinizi anladım. İnsanlar yaş aldıkça başka dertler ve uğraşlar ediniyor. Eski heyecanlar bitiyor ve konuşma kıtlığı kendiliğinden baş gösteriyor.
Erkenden uyumak en güzeli aslında :) Ama gece uyanmazsan tabi :) Üşengeçlikle savaşında başarılar :) Konuşma kıtlığı. Aynen. Konuşacak ortak bir konu çıkmıyor.
SilUykusu az biri olarak o gece oturmalarını çok iyi bilirim 🤭
YanıtlaSilKeyifli oturmalar :)
Silkışın dizi izlerken uyuyakalmak en keyiflisi :)
YanıtlaSilEveettttt :)
Sil