Hayrına mı dağıtıyorlar bu filtre kahveyi?

Arkadaşım Yaşar’la filtre kahve aldık. 20 lira kahve. Kampanya yapmışlar. Bir tane kahve alana diğeri de bedava diye. Gelene geçene ikincisini bedava verdiklerini duyduğumda, “Bu filtre kahveyi nasıl böyle dağıtıyorlar hayrat gibi?” dedim. Filtre kahvenin üzerine biraz beyazlatıcı olsaydı çok da iyi olurdu bak.

BAŞKASINI SEVEN KADINI, KENDİNİZE EŞ OLARAK KABUL EDER MİSİNİZ?

Sevdiğiniz kızın, bir başkasını- hem de en yakın arkadaşınızı- sevdiğini bile bile, yine de onunla evlenmek ister misiniz? “Ya böyle mantıksız şeyler yapmayın abi. Oturun oturduğunuz yerde” diye bağırmak istiyorum. Ama kitaptaki kahramanımız tam da bunu yapıyor işte.

BİR DİLİM EKMEKLE KİLO VERMEK…

Ata Demirer, sadece sabahları bir dilim ekmek yiyerek kilo vermiş. Tabi bunun yanında yürüyüşünü de eksik etmemiş. Her sabah bir dilim ekmek yemeyi heyecanla bekliyormuş. Onun gibi ben de de ekmek bağımlılığı var. Birkaç gün ekmek yemeyeyim, hemen özlüyorum kendilerini.

TÜRK KAHVESİNE ALIŞMAK…

Bir komşumuz oturmaya geldi. Kardeşim ona kahve yaparken bana da sordu, “İçer misin?” diye. “İçerim” dedim. Daha önceki kahve deneyimlerime göre daha rahat içebildim Türk kahvesini. Galiba damak tadım alışıyor yavaş yavaş.

AKRABALARIN, BİRBİRİNE DÜŞMAN OLMASI…

Aile içi çatışmalar, kırgınlıklar, küskünlükler hep yaralar beni. Hem kendi ailemiz içinde hem de başka ailelerde. Bir arkadaşım, amcasıyla kaç kere kavga etme noktasına gelmiş. Birbirlerine çok ağır sözler söylemişler. Gönül ister ki böyle şeyler olmasın. Ama hayat işte, oluyor.

ECE ÜNER, YENİDEN HABERLERE DÖNDÜ…

Ece Üner, TV100 kanalında ana haberi sunmaya başlamış. Kendisi bir aralar kadın programı sunmaya çalışmış ama istediği başarıyı elde edememişti. Şimdi yeniden haberciliğe dönmüş.

GECEYİ, SOKAKTA KARŞILAMAK…

Bugün Yaşar’la buluştuk. Akşamı, gezerken karşıladık. O an sokakta olmak da ayrı bir güzel. Her yerin ışıklarının birer birer yandığına şahit olmak güzel geliyor bana.

KIR PİDESİ…

Yine Yaşar’la dolaşırken kır pidesi dükkanının önünden geçtik. “Bayadır kır pidesi de yemiyorum” dedim. “Ben de yemiyorum la. Bir daha ki buluşmamızda kır pidesi yiyelim o zaman” dedi.