Ntv’de
23 Nisan özel programı vardı. Oraya gelen çocuklara gelecekte ne olacakları
soruluyor. Bir tane kızcağız Köln üniversitesinde tıp okuyup daha sonra da
Alman vatandaşı olabileceğini söyledi. Bu söyledikleri gündeme bomba gibi
düştü. Aslında çok da güzel oldu. Gerçekleri suratımıza çarptı. Bu ülkenin
çocuklarının gelecekte bu ülke ile ilgili hayalleri yok.
Yazık ki ne yazık. Sadece
o kız çocuğunda değil bu düşünce üniversiteyi bitiren abi ve ablalarında da. Burada
kimseye imkan verilmiyor. Hatta önü kesiliyor. O ecnebi dediğimiz yabancılar
sonuna kadar kapıları açıyorlar onlara. Ondan sonra beyin göçü neden oldu
diyoruz. Bu durumun daha uzun yıllar değişeceği görüşünde değilim maalesef.
Foto kaynak: https://unsplash.com/photos/BUSNrjl1xiA
Onlardan biriyim. Vatandaş olmadım, olmayı da düşünmüyorum ama evet Almanya'ya göçtüm ve burada bir hayat kurdum kendime. Ve içim acıyor, bir yandan inanılmaz suçluluk duyuyorum bir yandan buranın bana sağladığı imkanlara, kendimi gerçekleştirebilmeme ve benzer fikirlerdeki insanlarla bir arada olmama seviniyorum, bir yandan üzülüyorum neden benim ülkemde insanlarım benim kadar şanslı değiller ve herkes için eşit şartlar yaratılamıyor diye, bir yandan da "herkes seçtiği sistemle idare edilir" diyorum, yani karmakarışığım. Buraya göç etmek de tek başına yetmiyor, buraya gelip aklı kalbi Türkiye'de kalanlar olabiliyor, asla entegre olmadan bir gün dönme umuduyla yaşayanlar ve dönünce de bıraktıkları gibi bulamayıp kaybolanlar.. Yani göç zor ama seni yeşertmeyen bir iklimde yaşamak da zor.. Zor dostum zor.. Belki de hakikaten sorun "fazla eğitilmek"?!?
YanıtlaSilBu samimi yorumun için çok teşekkür ederim Öğrenen Anne.
SilHerkes seçtiği sistemle idare edilmiyor yalnız.
SilSeçenler için bu iş böyle olabilir ancak bu sistemi seçmediği halde yaşamak ''zorunda'' kalan ve bu zorunluluğa bağlı yaşamak zorunda kalan insanların sayısı azımsanmayacak kadar çok.
Siz o kesimin şanslı kısmındasınız. Ben Alman vatandaşıyım, alman olduğum için benim türk vatandaşlığı almam gerekti Tr'ye dönünce. Ve senelerce uğraştım. Şuanda burada yaşamak benim tercihim ancak bir kaç sene sonra temelli dönüş yapacağız.
Ama geride kalanlar için herkes seçtiği sistemle idare edilir diyemem. Çünkü biliyorum ki seçmeyenlerin gidebileceği imkan yok herkeste. Bu gidişle de olmayacak ne yazık ki... Ama bahsettiğiniz hisler çok tanıdık. İnanın böyle düşünen bir kaç insandan ibaretiz sanırım. Zor dediğiniz gibi... Ama elden gelen bu...
Sancı var, teşhis var, ya tedavi?
YanıtlaSilHaklısın Duo. Ama bir an evvela içimdekileri dökmek istedim.
SilÇok acıdır ki o güzel kızımıza bende katılıyorum. Düşünsenize henüz kaç yaşında bir çocuk düşünmesi yaşaması gereken farklı şeyler varken o buradan gitmeyi düşünecek kadar yaşamış ülkemi 😏
YanıtlaSilMaalesef acı bi durum.
Silbütün gençler benzer şeyleri düşünüyor bence maalesef..imkanı olan gitmek istiyor..
YanıtlaSilMaalesef.
SilO kiza degil bunu düsündürenlere kizmak gerekir. 35yasindaydim avusturyaya yerlestigimde inan burada özgür bir birey olarak yasamanin keyfine vardim. Yeniden egitim imkani buldum. Egitime ve calismaya acik insana kapilarini aciyorlar. Ülkemizin hic istikrari kalmadi, zaten zayifti iyice cöktü.
YanıtlaSilİnşallah o anlattıkların bi gün ülkemizde de olur.
SilÇocuğa da kızmmamak lazım aslında burada yapmamız gereken tek şey var oturup o da neden bu duruma geldik neden küçücük bir çocuk bile ülkesini bırakmak istiyor bunu düşünmek ve buna neden olan sorunlara çözüm aramak.
YanıtlaSilO çözüm pek yakın zamanda bulunmayacak gibi kardeşim.
Sil