“Sevgilim yok” dedi bir
arkadaş. “O zaman telefon kullanmıyorsun sen” dedim. Bu muhabbet nasıl çıktı
peki? Bir arkadaş grubunda oturmuş sohbet ediyoruz. Konu telefonlara geldi. Hatta
ilk telefonlara. Ben ilk telefonumu gazeteden almıştım. Kupon biriktirerek. Sabah
gazetesiydi. Alcatel’di ilk telefonum. Onu anlattım. “Benim telefonum da eskidi
ya” dedi.
“Alsana bi tane kardeşim ya” dedim. “Fazla kullanmıyorum ki. Bir
konuşmak için” dedi. “Sevgilin var mı senin?” dedim. “Yok” dedi. “Olsaydı o
zaman görürdüm seni. Telefon elinden düşmezdi. Boyna pıt pıt mesaj yazıp
dururdun” dedim. Zamanında benim de öyleydi, şimdiki sevgililere bakıyorum,
yine öyle. Telefon ellerinden düşmüyor. Sevgilisi olsun da o arkadaşımı
göreceğim ben. Telefon nasıl vücudunun bir organı haline geliyor.
Foto kaynak: https://www.pexels.com/photo/man-in-red-white-and-blue-check-long-sleeve-shirt-beside-woman-in-black-and-white-stripes-shirt-hugging-each-other-while-sitting-on-a-concrete-surface-168426/
Yapışır bırakmaz demi ? Yazarist biz sadece mailleri okuruz 😂
YanıtlaSilAynen yazılımcı :)
SilGerçekten günümüzde telefonlar organımız gibi oldu. Maalesef çok doğru.
YanıtlaSilBağımlılık yaptı resmen.
Sil:))) çok doğru bir tespit yapmışsınız.
YanıtlaSilEyvallah kardeşim :)
SilBenim de ilk telefonum Alcatel'di. Bildiğin takozdu. Eşim askere giderken haberleşelim diye almıştık. (Yaşımız da ortaya çıkacak şimdi ama olsun).
YanıtlaSilEvet gençlerin telefona yapışık olma hallerini hiç tasvip etmiyorum ben, ama kaçış yok galiba bu manzaradan :))
İlk aldığımız zaman o takozlara bu nasıl alet diye bakıyorduk :) Nereden nereye :)
SilSevgilisi olmayanın da elinde sürekli. Bağımlılık haline gelmiş durumda. Sosyal medya takıntısı had safhada. Bu kadar bağımlı olmak iyi değil. Kendine yaşam alanı bırakmak şart.
YanıtlaSilHer boş zamanda eller hemen telefona gidiyor. Yaşam alanını telefonlarda buluyoruz galiba.
SilAyyy çok güldüm cidden ama haklsın
YanıtlaSilNe mutlu bana o zaman :) İnsanları bir an olsun güldürmek çok güzel
Sil