Sevgili günlük, görüşmeyeli nasılsın? Beni
sorarsan yoğunum. Hem gündüzleri, hem akşamları. Gündüzleri yoğunum çünkü: İşyerinde
bazen başımızı kaşıyacak bile vaktimiz olmuyor. Devamlı çağrı geliyor. Müşterilerin
derdine derman olmaya çalışıyoruz. Akşam eve geliyorum. Bu sefer de blogda
bugün ne yazsam diye kafa patlatıyorum. Kafa patlatıyorum dememe bakma sen. Bu işi
zorla yapmıyorum. Severek yazıyorum. O yüzden buna en çok tatlı bir kafa
patlatma diyebiliriz. Her gün yazmaya zorluyorum kendimi. Çünkü yazma
alışkanlığı kazanmak için. Çünkü istikrarlı bir şekilde yazmak için. Çünkü beni
her gün takip eden ve her gün benden yeni bir yazı görmeye alışanlar için.
Sevgili günlük, bu aralar yazı yazma ile baya haşır neşirim anlayacağın.
Günlüğünü boynu bükük bırakmaman çok iyi Cem. Onun cansız gibi göründüğüne bakmamak lazım, ruh kazanıyor seninle zira. Devamı dileklerimle.
YanıtlaSilBoynu bükük bırakmamaya çalışıyorum 😀 Yorumun için teşekkür ederim.
Sil