Sevgili günlük #1...

     Sevgili günlük, ramazan ayı güzel geçiyor. Birde şu uykusuzluk olmasaydı. Akşam yorgun argın işten geliyorum. İftardan sonra üzerime bir ağırlık çöküyor. Yorgunlukla o ağırlık bir birleşince. Kendimi yatağımda, başımı yastığımın üzerinde buluyorum. Sonra gece 01:30’da yeniden kalk. 10 dakika yataktan çıkmak için, kendimle savaşıyorum. Yataktan kalkıp sofraya oturduktan sonra da, uyku sersemliğim bir müddet daha devam ediyor. Sonra sonra uykum açılıyor. 03:20 gibi ezan okunuyor. Sonra bir daha yat, uyumaya çalış. Sabah 07:30’da bir daha kalk. Kalkıyorum ama. Gel de bana sor birde. Hala ilkokula giden çocuklar gibi, “Tatil gelsin, saatlerce uyuyacağım” diyorum. Yorgana sıkı sıkı sarılmış, uyuyan, bizimkileri görünce, “Keşke bende böyle yatabilsem” diyorum.

GECE VARDİYASINDA RAMAZAN

     Sevgili günlük… Ramazan ayının ilk haftası, gece vardiyasına denk geldi. Bunun benim için daha iyi olacağını düşünmüştüm ilk başta. Ama işler hiç de düşündüğüm gibi olmadı. İşten gece 00:30 ile 01:00 arasında geliyorum. “Hiç uyumadan sahuru yapar, öyle yatarım” diyordum. Birkaç gece de denedim bunu. Ama perişan oldum. Gece uykusu kadar tatlı bir şey yok. Hani derler ya, “Gündüz ne kadar uyursan uyu, gece uykusunun yerini tutmaz” diye. Öyleymiş. Gece uykusunu transit geçip, sahurdan sonra 04:00’de yatınca, olanlar oldu. Uykumu alamadım, doğru dürüst dinlenemedim. Uykusunu alamamış bir insan kadar çekilmez birisi yoktur. Kendi çekilmezliğimden biliyorum.

BLOG YAZISIZ KALMAMALI

     Sonraki günlerde işten geldikten sonra, en azından 1 saat uyumaya çalıştım. Hiç uyumamaktan iyiydi. O bir saatlik uykunun ardından sahura kalkmak ise, tam bir ölümdü. Öyle böyle ramazan ayını yarıladık, hatta son 10 gününe de girmiş olabiliriz. Bu sene ramazan, hızlı geçiyor benim için. Ne ara bu kadar günü ardımızda bıraktık. Zaten normalde de zaman su gibi akıp geçiyor ya. Ne olduğunu anlayamadan günler bir çırpıda geçip gidiyor. Bu zaman sıkışıklığı arasında hiç bloğa bakamadım. Anca şimdi yazabiliyorum. Bu yazı için bile fedakarlık yapıyorum. Şu anda kafayı yastığa koyar koymaz uyuyabilecek bir durumdayım. Ama bloğumu daha fazla yazısız bırakamazdım. Bir daha ki görüşmemize kadar, kendine iyi bak sevgili günlük.