Powered By Blogger

11 Haziran 2018 Pazartesi

Hafta sonu için mi yaşıyoruz?


     Çalışanlar olarak isteğimiz bir an önce hafta sonunun gelmesidir. O en güzel gün cuma. O gün, diğer günlere göre daha bir motive gideriz işe. Çünkü bugün cumadır ve yarın hafta sonuna açılan kapıdır. Peki hafta sonu oluyor da ne geçiyor elimize? Bir anda pazartesi olmuş. Yine pazartesi sabahı suraklar asık, tutuyoruz işin yolunu. 

Hafta sonu

     Sonra yine hafta sonunu bekliyoruz. Yine gelsin Cuma. Ya hayat hafta sonundan mı ibaret? Bizler hafta sonu için mi yaşıyoruz? Bir şeyleri kaçırıyoruz. Bir şeyleri ıskalıyoruz. Devamlı hafta sonunun hayalini kurarak bir yaşam geçer mi? Hayatımızın yönünü başka bir tarafa çevirmeliyiz. Ama ne tarafa? Ne yaparsak bu kısır döngüden çıkıp çekiveririz hayatımızı?

Foto kaynak: https://www.pexels.com/photo/mountains-nature-sunset-summer-91224/

16 yorum:

  1. Vallaha bilmem ama ben gerçekten cuma günü işe çok motive giderdim. 80 yaşınada gelsem pazartesi sendromundan kurtulamam.

    YanıtlaSil
  2. Hayatımıza yön vermemiz noktası önemli. Kendimize/hayatımıza bir anlam bulursak değişim olacaktır.
    Varoluşçu psikologlardan Rollo May'e göre hafta sonu tatili psikolojimizi olumsuz etkiliyor. Varoluşsal boşluğa sebep olduğu için. Bu konuyu Hafta Sonu Tatili Psikolojimizi Nasıl Etkiler başlıklı yazımda ele almıştım.
    Ayrıca, Pazartesi sendromu hakkında Mustafa Ulusoy'un Pazartesi Sendromu mu Sendromu mu başlıklı yazısını okumanızı öneririm.(google aramlarda çıkıyor)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler hocam, yorum ve yazı önerisi için.

      Sil
  3. İşime hep severek gittim, pazartesiler de dahil.

    YanıtlaSil
  4. Her zaman 15 gunluk bir tatil icin tum yil deli gibi calismak anlamsiz gelmistir bana

    YanıtlaSil
  5. Bizim ülkemizde ki sendromların en hafifi olsa gerek sevgili Cem :)))
    Ben de hep bu pazartesi sendromu ilk ne zaman ortaya atıldı diye merak ederim. Rahat bir dinlenmekten çıkıp (kapasite üstü iş şartları) işlere boğulmak kolay değil:) Sevgilerimle.

    YanıtlaSil
  6. Maalesef biraz öyle oluyor. Çünkü eve girince kendimize ayıracak vaktimiz o kadar kısıtlı ki, her şeyi hafta sonuna erteliyoruz. Enerji de kalmıyor bir yandan

    Özellikle İstanbul'da yaşayıp, iş-ev arası kısa olanlar çok şanslı bence.

    YanıtlaSil
  7. Ben de bugüne kadar Pazartesi sendromu yaşamayanlardan oldum iş hayatımda. Kesinlikle işi ya da okulu sevmekle alakalı. Bu konuyu da biraz zorlarsam ülkemizdeki eğitim sorununa, huzura, emeklilik problemlerine kadar bağlarım :)

    Sevgiyle...
    Serazad

    YanıtlaSil
  8. ha haaaa hayat işteeeee napcaaan ekmek parasıııı :)

    YanıtlaSil