Aslında yazı falan yazacak halim yok. Moralim bozuk. Kişisel blog yazıları serisi için bu akşam yeni bir yazı yazmayabilirdim. Neyse, yine de oturdum bilgisayarın başına ve yazıyorum işte. Kız kardeşimle biraz tartıştık. Bundan yıllar önce bir yaz ayı. O zaman iş/güç ve hayat derdi yok tabi. Okula gidiyoruz. Tek derdimiz dersler. TRT 1’de polisiye bir dizi vardı. Yaşlı bir polis abimiz suçluları yakalıyordu. Bir bölümünde bu polis abimiz akşam evine geliyordu. Ailecek yemek yediler falan. Sonra kızları, kendi evine gitti. Kız, evli falan değil ama başka bir eve çıkmış. O zamanlar yadırgamıştım bu durumu. Bir çocuk, -kız ya da erkek fark etmez- daha evlenmeden aile evinden ayrılır mıydı? Aile dediğin birlikte yaşamalıydı. Ama şimdilerde anlıyorum. Ayrılırmış. İnsanın zaman zaman kendisine tahammül edemediği şu dünyada, ailen de olsa, aynı evde yaşamak zor oluyormuş.
Güzel bir noktaya değinmişsin. Herkes kendi şahsi alanında olmak ister tabii ama gel de şimdi bunu bu zamanda gerçekleştir :(
YanıtlaSilEvet, zor Momentos :(
SilToplum değerlerimiz akan zamanla beraber değişiyor yozlaşıyor bugün ailesine sabredemeyenler kaybedince anlıyor değerini.. Benim küçük oğlum da ha bire "ayrı eve çıkıcam" derdi, karşılaşacağı gerçek hayatı anlata anlata sonunda evlendirdim herkes rahatladı :))
YanıtlaSilAyrı eve çıkanlar artıda değiller ki Allah cümlemizi Hakkı Hak görüp ona tabi olmayı batılı batıl görüp ondan sakınmayı nasip eylesin aile bağlarımızı güçlendirmemize yardım eylesin amin..
Allah mesut bahtiyar etsin :)
Silİmkanım olsa çocukken aile evinden uzaklaşırdım.
YanıtlaSilEvet, imkanlar olsa işte.
Silinsanlar herhalde ekonomik nedenlerden dolayı aile evinden ayrılamıyorlar.
YanıtlaSilKesinlikle Deep.
SilBence de zor ama maddiyat mecbur bırakıyor bazen.
YanıtlaSilHaklısın.
SilAz önce anonim geldi yorumum ben yazdım 😊
YanıtlaSilTamam :) İsminin üstüne tıklamaya çalıştığımda tıklanmıyor. Normalde bloğa yönlendirmesi lazım aslında.
Sil